*إذا لم يَكن خوفٌ وشوقٌ ولا حَيا*
*فما ذا بَقٖي فينا من الخَير يُذكَرُ*
*İçimizde korku şevk haya hiçbiri yokken*
*Hakkımızda ne kaldı hayırdan bahsedilsin?*
_İmam Yafii radıyallâhu anhu_
Büyükbabam ne durdu ne de kaldı, karanlık ormana doğru koşmaya başladı. Sanki tüm taşlar onun tökezlemesi için, tüm dallar suratını çizmesi için, tüm dikenler de vücuduna batması için oradaydı. Ne zaman bir açıklık bulsa oraya da bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor, soğuk mart rüzgarı ise uğulduyordu.
Şenlik dağıldı, bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O, mahur beste çalar müjganla ben ağlaşırız
Gitti dostlar, şölen bitti,
Ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız
- Ahmet Kaya
Ahahahha Tr'de hiçbir şey değişmiyor
İki Rus yazarının komünist düzeni yeren yazılarından ötürü mahkûm edilmesi Batı dünyasının sağcısını, ortacısını, sosyalistini, hatta komünistini bile öfkelendirdi. Eski bir komünist olan ünlü İtalyan romancısı İgnazio Silone: "Duruşma, şereften yoksun ve gülünçtür," derken, Fransız Komünist Partisi üyesi ve Marksist edebiyatçılarımızın baş tacı Aragon da vicdanının sesini susturamadı. Kararın doğru olmadığını itiraf etmek zorunda kaldı. Yalnız sayın sosyalistlerimizin, o pek kahraman hürriyet âşıklarının hiç sesi çıkmadı. Yine üstte kalmanın yollarını aradılar ve kendilerine sorarsanız, buldular! Fikir özgürlüğünden yoksun bir ülkenin insanları imişiz. Diğer ülkelerin durumu bizi ilgilendirmezmiş. Önce kendi halimize bakmalı imişiz. İftira ettiğimi sanmayın, aynen böyle yazdılar.
Okuyucularını aptal yerine koyarak, geçmişin hatırlanmayacağını sanarak... Önce kendi halimize bakmak... Yerinde bir söz. İyi ama, daha önceleri neredeydiniz? Aklınız yeni mi başınıza geldi? Kosigin Rusya'sında hürriyetlerin çiğnenmesi sizi ilgilendirmiyor da, Franco'nun İspanyası niçin ilgilendiriyor? Komünist İspanyol yazarları tevkif edildiği vakit neden feryat ediyordunuz? Lorca'ya hâlâ acıklı ağıtlar yazmanızın sebebi ne ola? Salazar'ın Portekiz'inden size ne? Mozambik'le niçin uğraşıyorsunuz?
Elime bir kalem tutuşturmuşlar, kalemin derdini arayan bir gönül vermişler. Ne zaman gönle konuş desem, ne dili ne aklı cümle cihan ve içindeki her toprak tanesi lâl oluyor. Gönlün kapıları birer birer açılmak için koşuyorlar. Türlü namelerle bezenmesine rağmen çıt çıkmayan sessizliği, dünya denen yalan bölmeden.
Sonra gönül derdi aramayı sevince el de kaleme bağlandı kaldı. Hani irade neredeydi de ben ömrün neresinden tuttumsa yanlış oldu dedim. Belli ki gönle tabii olmak da onun işi imiş. Velhasıl yanlış olmadı. İnsanlık namına son kalan kırıntıların yok olduğunu gördükçe gönlün kapıları yüzüme çarpılıp da imkansız olmasınlar bana tozlu duvarlar arasında istedim. Neyleyim ki elime kalem tutuşturup kalemin derdine deva diye dert alan bir gönül vermişler bana. Söyle güle nağmeler dizen bülbül neyleyim...
~Kalemimden~🌹
Küçük Acılar
Ne konuşmalarımızda tat kaldı
Ne susmalarımızda bir hikmet
Olur olmaz şeylerden alınır kırar olduk
Zamana benzedik iyice, çekilmesi zor.
Ne konuşmalarımızda tat kaldı
Ne susmalarımızda bir hikmet
(Hep aynı boşluğa açıldı dar kapılar)
Çok güzel hayallerim vardı da ne içimde heves ne de kursağımda yer kaldı...
Ne yazık ki, Türkiye halkı bugünkü fikri düzeyinin çok altında ve gerici takım bin kat daha kuvvetli iken medreseyi yıkan, yazıyı değiştiren, kadını hür ve erkekle eşit kılan büyük devrimciden sonra korkak tavizciler elinde kaldı.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçindeki insanı yitirdim.
Sayfa 23 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Affet...
Bu gece seni sevmekten vazgeçtim...
Çünkü seni özlemeye artık tahammülüm yok.
Üstelik bir gün her şeyin düzeleceğine olan inancımı da yitirdim.
Ne küçücük bir ihtimal kaldı sana dair,
Ne de azıcık da olsa hayalim.
Ben yalnızca seni değil,
Umudumu da kaybettim..."
Varlığımı dünyaya dağıttığıma göre yaşayacak ne kadar ömrüm kaldı artık?
Sayfa 8 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
