Bana mutluluktan bahseden insanlar genelde hep mutsuz insanlardı,
mutlu olan ise mutluluktan laf açmazlardı hiç çünkü onu yaşıyorlardı
mutluluktan bahsediyorsak demek ki ortada bir sorun vardır…
Ve sürekli durmadan bahsediyorsak daha da büyük bir sorun var
ve yine bana mutluluktan hiç bahsetmeyenler de vardı
onlar da mutluluğun ne olduğunu bilmeyenlerdi
ya mutlu olamamışlardı ya da olmasını başaramamışlardı
bana mutluluktan bahsedenler ve mutluluğu yaşayanlar mutluluk sensin
...
Hüsnü Bala
İnsan, karşısındakini de kendisi gibi görür; onun her hatasına takılmaz, her sözüne alınmaz, iyilik yapmaktan sıkıntı duymazsa geniş gönüllü olur. Aynı şekilde kendi hatalarını görür, kabul eder, düzeltmek için çabalarsa olgunlaşır. Kalbiniz o kadar küçük ki ne kendinizi ne karşınızdakini sevip kabul edebiliyorsunuz. Birbirinize 'Benden dolayı mutlu olmalısın.' diye gülümsemiyorsunuz bile. Çevrenizdekilere iyilik yapmak, ihtiyacı olanı vermek sizi fakirleştirmez, mutsuz etmez. Aksine, insana gönül ferahlığı verir, işe yarar hissettirir. Birine selam verirseniz, yalnız birine sohbetinizi verirsiniz... Bazen de karşınızdaki insan hakkında yanılırsınız. O zaman kendinize insan olma, hata yapma hakkını verir, yolunuza devam edersiniz.
Sayfa 63Kitabı okudu
Maria
Birkaç yıl önce, geçmişe doğru yaptığım zaman yolculuğunun birinde Maria adında genç bir kadınla tanıştım ve ona âşık oldum. O da benim gibi bir zaman yolcusuydu. Zamanlar arasında dolaşarak güzelliğiyle, zekasıyla, parıltısıyla her dönemin sanatçılarına ilham verebilecek özel bir kadındı. Şimdi bulunduğum zamandan, geçmişte çizilmiş en güzel
Günaydın. Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım... Appelfeld'in bir kitabında geçer: "'Daha fazla bekleyemem, vaktim yok,'' dedi. 'İnsanlar sonsuza dek zamanları varmış gibi uyuyorlar.'" Hiçbir şey sonsuz değil sevgili okur. Bu bakıma sabırsızlanmakta haklıyız. Var olun.
Varoluş sancıları herkeste varolmuş
XIX İLKGENÇLİK
İlkgençlik yıllarımda sürekli düşünmekten, hayal etmekten hoşlandığım şeylerin neler olduğunu söylesem, sanırım kimse inanmaz bana. Çünkü bunlar ne yaşıma ne de toplumsal durumuma uygun şeylerdi. Ama kanımca insanın toplumsal konumuyla ahlaki konumu arasındaki birbirini tutmazlık, gerçekliğin en şaşmaz belirtisidir.
Kendi içime
Sayfa 225Kitabı okuyor
Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım... Appelfeldʼin bir kitabında geçer: “`Daha fazla bekleyemem, vaktim yok,`dedi. `İnsanlar sonsuza dek zamanları varmış gibi uyuyorlar.`” Hiçbir şey sonsuz değil sevgili okur. Bu bakıma sabırsızlanmakta haklıyız.
(Alıntı)
Farkındalık dolu, kıymetli bir içerik
Sevgili 
Zeynep Birsin kaleminden, çok kıymetli bir içerik ile geldim.
Farklılıklar ve bu sebeple yaşanılan zor durumlar hiç gündemden düşmüyor değil mi? Zorbalık boyutuna ulaşan durumlar küçük yaştaki çocukların eğitim hayatını bile bitirecek noktaya gelebiliyor maalesef Konuya dair herkesin anlatacak bir hikâyesi vardır, eminim.
Kitabın baş karakteri Pupa böyle bir dönemde ve işin içinden nasıl çıkacağını bilemiyor. Zürafaise ona arkadaşlarının taktığı bir lakap ve çünkü boyu oldukça uzun. Ancak zürafa ne kadar sevimli ve akıllı bir hayvan olsa da Pupa bundan hiç memnun değil. Hem neden memnun olsun ki?
Pupa'nın bu mutsuz halini annesi fark edince ona bu durumun genetik olduğunu ve kendisinin de küçükken boyundan kaynaklı sorunlar yaşadığını anlatıyor. Ona yol göstererek bulduğu çözümlerden bahsediyor. Pupa'ya önce zor geliyor ama süreçte önce sakin kalmayı, sonra kendi ile barışmayı ve sonra da bu farklılığını pozitif yönde değerlendirmeyi öğreniyor.
Peki ne yapıyor?
Sonuç Pupa'yı mutlu ediyor mu?
Arkadaşlarının tepkisi ne oluyor?
Pupa, arkadaşları ile arasındaki buzları eritmey başarıyor mu?
Tüm bu soruların cevapları çok güzel resimlemeleri ile kitapta
Kitabın sonunda okuyucunun kendisini keşfetmesi için interaktif bir bölüm de var. Biliyorsunuz bu detayı çok severim
Şimdiden keyifli okumalar
“Seni en iyi الله bilir.
Gerisi ya yanlış ya eksik bilir.
Seni mutsuz edenler yüzünden umutsuz olma, mutlu olacağın zaman da gelir.
Seni mutsuz edenleri görüp herkesi öyle sanma, seni mutlu edecek olan da gelir.
‘Bugün çok derdim var’ deme, o derdi sana veren Allah’ın dermanı verdiği gün de gelir.
Sen Rabbin’e dua et.
Dua etsem ne olacak deme, duanın kabul olduğu gün de gelir.”
Hz. Mevlâna
Sayfa 81Kitabı okudu
Günaydın. Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım... Appelfeld'in bir kitabında geçer: "'Daha fazla bekleyemem, vaktim yok,'' dedi. 'İnsanlar sonsuza dek zamanları varmış gibi uyuyorlar.'" Hiçbir şey sonsuz değil sevgili okur. Bu bakıma sabırsızlanmakta haklıyız. Var olun.
biryudumkitap.com
Günaydın. Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım... Appelfeld'in bir kitabında geçer: "'Daha fazla bekleyemem, vaktim yok,'' dedi. 'İnsanlar sonsuza dek zamanları varmış gibi uyuyorlar.'" Hiçbir şey sonsuz değil sevgili okur. Bu bakıma sabırsızlanmakta haklıyız. Var olun.
Günaydın. Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım... Appelfeld'in bir kitabında geçer: "'Daha fazla bekleyemem, vaktim yok,'' dedi. 'İnsanlar sonsuza dek zamanları varmış gibi uyuyorlar.'" Hiçbir şey sonsuz değil sevgili okur. Bu bakıma sabırsızlanmakta haklıyız. Var olun.