"rumelihisarı'nda orhan'ın mezarı
ne gittim ne gördüm gitmek de istemem
taze ekmek bir parça beyaz peynir
şimdi olsa şuracıkta rakı içer
denize mi bakar kim bilir..
Sayfa 169 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
“Sen benim içtiğimi ne zaman gördün?”
“İzmir kurtarıldığı zaman.”
“Gene kurtarın da, kurtardığınız akşam gelin! Hem de rakı paraları benden... Neye apıştın? Turp sıkayım senin gazeteciliğine! Yunan’dan demedim bu kez, Serbestçilerden kurtaracaksınız... Dur hele sakın baltayı taşa mı vurduk?”
“Değil... Ben de sizdenim!”
“Ne kadar güzel! Haydi eğlenceniz bol olsun!”
Yanan Ormanlarda Elli Gün
Kirli sakallı sofiye ne iş yaptığını sordum.Doguda yaşlı sakallılara Soçi diyorlar.Sofi Türkçe bilmiyor.Sofi
ağanın yarıcılığını yapıyorum.Biri benim ikisi ağanın.
Sofinin çocuklarına eski yazı okuyor
lar mı diye sordum.
Arkadaşın öğretmen”o Yezid,gavur,o Fransız gavuru,o Ermeni piçi,öne idiği belirsiz çingene tohumu,o senin sorduğun namussuz öğretmen,dinsiz öğretmen,göz açtırmıyor bizlere.Zorla çocukları gavur mektebine sokuyor.
O mektebi bitirdikten sonra da çocuklar büyüyor.Sofi sen hangi tarikattansın.Şeyhin kim.”Ya Hak!”ve
“Ya Abdülkadir Ceylani.
Sofi senin şeyh rakı içip, kız oynatıyormuş İstanbul’da.Yoksa şeyh liberal kapitalist mi.Belki bu ne demekse.Herkes aynı şeyi söylüyor.
Sayfa 22 - YkyKitabı okudu
İçine doğru yayılan sıcaklık akımını oluşturan şeyin onun parmağının baskısı mı, yoksa pürüzsüz objenin yeni ve çılgınca hissi mi olduğunu bilmiyor- du. Ama Clay'in parmağı kıvrımlarının içine doğru inerek içine girdiğine, dışarı biraz daha ıslaklık aktı.
"Elime akman çok uzun sürmedi."
"Azgınlığımın hızı seni hayal
Sayfa 43
Adı Ahmet'ti ama ona İzmirli derdim. Kaymakamlıkta bilmem ne memuruydu. Hep İzmir'e naklini isterdi. Kısa boyluydu, çevikti. Rakı içmeye onunla alıştım. "- Bu gece içelim mi?" derdi. "- İçelim." Onun odasına otururduk. İçtikçe çenesi açılır, acayip şeyler anlatırdı. İnsanları yalan söyledikleri zaman dinlemeyi severim. Olmak istedikleri, olamadıkları "kişi"yi anlatırlar. İzmirli'nin sevilmemiş, hor görülmüş bir adam olduğunu sanıyorum. İçerken anlattıklarında o, herkesi kırana koyan biriydi. Attığı yumruğu gösterirken masa sallanırdı. " Yavaş," derdim, "şişeyi devireceksin."
Sayfa 154 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hasan, "lşte bir ülkede yaşayanlar," dedi sardığı sigarayı Alper'e ikram ederken. Alper başıyla tanımı da sigarayı da reddetti. "Vatandaş kim o zaman?" "Yurttaşlık resmî bir hal," dedi Hasan ve ekledi: "Abi mesela Arap halkı, Türk halkı, Kürt halkı... Böyle..." Alper derste hocanın da sorduğu soruyu
Sayfa 16 - Giriş, Hayalin turkuaz denizlerindeKitabı okudu
SÜT
Senelerden beri yapmadığım şeyi yaptım: Süt içtim. Dükkânın içinde su buharı, süt kokusu, insanı ağlatıp uyutacak, kırk sene evvelki bir beşik hatırasına kadar sürüklüyordu... Evet, senelerden beri ne erken uyanmış, ne de süt içmiştim. İşe sütle başlıyorduk. Ne haristi parmaklarımız anamızın göğsünde. O ne dişsiz bir canavar ağzı idi
Rakı içilir mi hiç çiçeksiz
çiçeksiz ölürüm dükkânları
hem kim olsa ölür ispatinin ebesi
zulmü ilan edilmiş sokağa çıkar
yalnızlığının ut sesi bir fonograf
tanzimat fermanında unutulmuş Hacivat
gelip kahkahalar tarafından iğne ister
Yalnız belki çocuklar için atlı
gülen tramvayı ölümün cumhuriyete
enflasyonu sekiz memeli bir zenne
o çirkinim tasviri efkâr bir zindan
vakitlere açıktır kepengi aşkı memnu
ölü teyzesine yazlığa giden kim çocuk
pire kasketini deve kimler giyer acaba
zehir dükkanları çiçek çiçekçi pera'da
Benim ut teyzem de ölü galiba hacivat
şimdi şu rakıdan ne diye vergi alırlar sanki.
Sayfa 55 - /UT/
BEYAZ LÂLE
Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi, boş, çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar adeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü. Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve
