"Biri, sizi cinayet işlemekle suçladığında deliller bulur, tanıklar gösterir, bunun bir iftira olduğunu kanıtlamaya çalışırsınız, ama sizi itham eden kişi bizzat kendinizseniz, ne yaparsınız?"
"- Çok düşünmekten ağrır burası. Kafa yorucu bir işiniz olmalı. Ne iş yaparsınız?"
"- İş yapmam ben; aylakım."
"- Yaaa!.." Şakaklarındaki eller çekilivermişlerdi. Sanki bir aylak başı bir insan başı değilmiş gibi. Kapıdan çıkarken dönmüş,
"- Çalınmış para yerim ben" demişti. Kızın büyük gözleri vardı.
Sayfa 143 - YKY 36. BaskıKitabı okudu
Katilin Özrü
Asansör geldi. İnene kadar Hakan’ın davudi sesini düşündü Aylin.
Dışarı çıkınca hemen aracına gitmek yerine biraz yürümek istedi.
Caddenin kenarındaki sarı yapraklar çok güzel göründü gözüne.
Aşağı kadar yürüdü, sonra tekrar araca doğru yürümeye başladı.
Aracın önünde durmuştu ki, Hakan,
“İyi misiniz komiserim? Solgun
Sayfa 52Kitabı okudu
Düşünceli olmak ne demektir biliyor musunuz? İnsanların çıplak ayakla yürüdüğü bir yolda sivri bir taş gördüğünüzde , o taşı kaldırır atarsınız. Bu, sizden istendiği için değil, hayır, bunu başkalarını düşündüğünüz için yaparsınız. Bu başkasının kim olduğu önemli değildir; onunla hiç karşılaşmaya da bilirsiniz.
Sayfa 30Kitabı okudu
“Beklemek. Aşk konusunda öğrendiğim ilk ders buydu. Gün sürüklenip gitmektedir, binlerce plan yaparsınız, olası tüm diyalogları düşlersiniz, davranışınızı değiştirmeye söz verirsiniz kendi kendinize - ve orada öylece beklersiniz, kaygılar içinde, sevdiğiniz insan dönünceye kadar.
O an geldiğindeyse, ne diyeceğinizi bilemezsiniz. Beklemekle geçen o saatler, gerilime dönüşmüş, gerilim korku halini almıştır; korkuysa, duygularınızı belli etmekten utanç duymanıza yol açar.”
