Ne zamana kadar ?
İnsanlık daha ne zamana kadar haksız yere bir kişiyi öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibidir, diyen Kur'ân-ı Kerîme göre değil de en büyük zevkleri, arenalarda aslanların önüne atılan kölelerin parçalamasını seyretmek olan Romalıların hukukuna göre yönetilecek?
Sayfa 123Kitabı okudu
Döşeğim olabilecek çayır da kalmamış.
Doymuşum artık zamana
ve içimde zamana susamışlık.
Ne olacak şimdi?
YARENLİK
Bizden önce de yârenlik etti insanlar zamana
Onlar da mesgul oldular bizim meşgul olduklarımızla
Herkes gitti boğazında bir seyler düğümlü
İçlerinden bazıları mutlu olsa da
Kimi vakit iyi davransa da insana zamanın geceleri
Çok geçmez boz bulanık olur onun iyiliği
Ne vakit bir mızrak imal etse zaman
Hemen temrenini yerleştirir ucuna insan
İnsanın hoş istekleri daha küçüktür
Savaşlarından ve düşmanlıklarından
Fakat somurtkan ölümü karşılamak daha yeğdir
Genç bir adam için aşağılanmaktan
Hayat diriler için hep baki olsaydı
Dünyanın en sapkını sayardık en cesurları
Ölümden kaçış kimseye mümkün değilken
Lüzumsuzdur insanın korkması ondan
Yazmanın da bir savaş olduğunu düşündü,kendinle savaştığın bir savaştı. Hikaye taşıdığın şeydi ve ne zaman ekleme yapsan ağırlığı daha da artıyordu. Dünyanın her tarafında,masa çekmecelerinde duran yarım kalmış kitaplar vardı-anılar,şiirler,romanlar,zayıflamak ya da zengin olmak için hazırlanan sağlam planlar- çünkü çalışmaları onları taşımaya çalışan insanlar için fazla ağırlaşmıştı ve onlar da bırakmak zorunda kalmıştı. Başka bir zamana,diye düşünmüşlerdi. Belki çocuklar büyüdüğünde. Ya da emekli olduğumda.
Sayfa 222 - Altın KitaplarKitabı okudu
O zamana kadar sevginin ne kuvvetli şey olduğunu sevmekle anlamıştım. Fakat bu sıralarda merhametin sevgiden kat kat kuvvetli olduğunu duydum.
Sayfa 184 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
"Hayatta ne kadar hata yaparsanız yapın, eğer zamana dayanan ve gelecek kuşaklara aktarılan eserler vermişseniz ayakta kalıyorsunuz."
Sayfa 205
“Ne zamana kadar yaşayacağımı, toprağın, havanın, sessizliğin bu tadını, çiçek açmış portakal ağaçlarının kokusunu daha ne kadar duyabileceğimi düşünüyordum.”
Sayfa 229Kitabı okuyor
“Artık ne mutlu ne mutsuzum. Her şey geçip gidiyor. Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde ‘insan’ dünyasında tek gerçek şey bu."
Sayfa 112Kitabı okuyor
İstisnasız herkes bana zamanla geçeceğini söylüyordu. Bütün dünya "zamanla geçer" parantezine alınmıştı sanki. Oysa ben zamana güvenmem, ne bok yiyeceği hiç belli olmaz.
Bana göre yaşanabilecek en güzel günler geçmişte, insanlara göre ise gelecekteydi. Hangisinin doğru olduğunu bilmiyordum. Bildiğim kesin olan tek şey vardı, o da o günlerin şimdiki zamanda olmadığıydı.
ve biz sorarız, ne zaman bulutlansak
yapraklarla örtülü bir zamana bakarak
şimdi neden acı verir eski mutluluğumuz?..
ve bir gün ne yapsak bitecek bir dünyayı
hangi korkuyla böyle çoğaltıp dururuz?..
1993
Sayfa 41
