Bir şey soracağım, sokakta yürürken kucağında bebek olan veya yanında ufacık ufacık çocuklarla gezen babaları görünce aa ne tatlı diyorsunuz, yeri geliyor çocukları seviyorsunuz. Peki bunu yanında 16-17 yaşındaki kızıyla yürüyen bir babayı görünce niye yapmıyorsunuz? Alt tarafı babamla bir kırtasiyeye yürüdüm, yaşıtlarımın bakışlarından onların yerine utandım resmen. Kime ne, size ne babamla yürümemden? Bana biri burda yanlışın ne olduğunu, niye ‘bu tarz’ bakışlara maruz kaldığımı anlatabilir mi? ben anlayamıyorum çünkü. Elinde sigarasıyla veyahut farklı şeylerle gezen yaşıtlarınızı görünce, kafelerde elinde nargile, alkol kafa bulan yaşıtlarınızı görünce özeniyorsunuz. Arkadaşınıza dönüp bizde mi bir kadeh atsak diyorsunuz. Peki bunlara özendikten sonra sokakta babamla yürüyen beni görünce niye dönüp dönüp bir daha bakıyorsunuz? Bunu niye yaptığınızı anlamıyorum, anlamakta istemiyorum. bir bebeğin, ufak çocuğun babasıyla gezme hakkı ne kadar varsa benimde babamla gezmeye o kadar hakkım var. Bu iğrenç zihniyetinizi düzeltin ve asıl özenmeniz gereken şeylere özenin. Babalarınız utanmanız gereken insanlar değil, onlar olmasa hiç kimse kusura bakmasın bu zamana kadar sikseler hayatta kalamazdınız. Ha ama babanız sizden utanıp sizinle yürüyüşe çıkmıyor diye kıskanıyorsanız gidin kendinizi düzeltin kimse sizin saçma sapan bakışlarınıza katlanmak zorunda değil.
son iç döküşler
hani hayat ve ona tutunuş anlamında ipin incele incele kopuşları olur ya bu da öyle bir şey; ama benimki biraz düşünülenin aksine. çoğuna göre ip kopması hayata artık tutunamamak gibi görülse de ben her kıyımda ve her kopuşta ipe değil anlamlara tutunuyorum. içimi ne zaman hayattan bir şeyler kesse, acıtsa, kırsa hemen anında olmasa da bir şekilde
Yeni Köşe Yazısı Yayında!
✅🖋 Yeni Köşe Yazısı Yayında!
🪔 Kontrol delisi bir toplumda yaşarken, bazen olayları akışına bırakmanın ne kadar önemli olduğunu unutuyoruz.
🦋💐Hayata, zamana ve doğaya hükmedemeyeceğimizi kabullenmek zorundayız. Bazen akışına bırakmak, güzelliklerin kendiliğinden gelmesine izin vermektir.
Betül FIRAT yeni köşe yazısında bu konuyu ele alıyor.🏅🔖📑🪭✒️
habergalerisi.com/yazar/betul-fir...
#kitap #okumak #yazmak #mavi #betülfırat #köşeyazıları #köşeyazarı #köşe #deneme #gazete #haberlergalerisi
“Görün beni canım insanlar ;hayattayım ben.Hayattayım ve düşe kalka da olsa devam ediyorum.Görün beni .”
Hepsi bu kadar .Hayattan istediğim bu kadar .
Sadece görülmek istiyorum.Görenin gözleri gülmese de olur beni görünce .Görülmek yeter.
Hüznümü ,sevincimi ,öfkemi ,o düşünceli hallerimi,bu dünyayı ve içindeki her şeyi ciddiye aldığımı gösteren yüz ifadelerimi,bir şeyleri güzelleştirmek adına sarf ettiğim emekleri,acımasız bir hayata tutunmak için ne denli didindiğimi,asık bir suratla da olsa bakıp görsün istiyorum birileri .
Bakmayanı anlarım ,baktığı başka yerler vardır.Yanı başımda olup da görmeyenler yakıyor canımı.”
Bakıp da görmemek,karşındakini kör etmektir .Kör edip bir de yollarına taş döşemektir.
Bir el uzanmadı diye biri düşerse yere dünyanın herhangi bir yerinde , bu düşenin değil, el uzatmayan herkesin ayıbıdır.
Geçici bir süre için geldiğin bu el uzatmayanların dünyasından öylece geçip giderken,seni görmeyenlerle yoldaş olma ,yollarından uzaklaş.
Her şeye rağmen yaşadın doğrularını,yolundan sapmadın.
Kara bulutlar çökünce kaçmadın,ıslanmaktan korkmadın.
Kimseyi garantiye almak yerine ,değer gördüklerin uğruna savaştın.
Her zaman kazanamazsın ama yenilince bırakmadın.
İnsansın,çokça hata yaptın ama hatanın kendisi olmadın.
Yaralarını gizledin ,gülümsedin.
Yaralarına sarıldın,ses etmedin .
Yaraladılar diye kimseyi incitmedin .
İncitenleri ,incinecekleri zamana bırak.. 
İyileşmek
Bundan sonra kriterlerimde artışa gittim, bu zamana kadar dış güzelliğe ve paraya önem vermedik de ne oldu!