Sonra yavaş yavaş kaybolmaya başladı ışıklar
Gözleri karardı
Karardı ortalık
Her şey kara
Kapkara oldu ...
Yağmur yağsın istedim bugün
Geçen zamanın esrikliğine inat!
Savrulmaya durmuşken bir dal parçası, masum, yalnız ve kimsesizdi karanlık ...
Ben kendimi bir yük gibi özlemlerimde biriktirdim ...
Bu destan otuz üç kurşunun son olacağı sanılan bir dünyada
Otuz dörtlere yazılmıştır .
ZİLAN 1930
Oy kanlı Zilan Sen ne biçim deresin Bu taşıdığın su değil kan...
Sayfa 10Kitabı okudu
