Ben olmaşaydım ve kimse olmasaydı eşyalar durdukları yerde sonsuza kadar duracaklardı ve o zaman kimse hayatın ne olduğunu bilmediğini bile dusunemeyecekti, kimse!
Kitapları okumayı, tıpkı sinemalara gitmeyi, gazeteleri, dergileri karıştırmayı
sevdiğim gibi seviyordum. Bunlar bir yarar, bir sonuç bekledigim için, ne bileyim, kendimi başkalarından daha üstün, daha bilgili, daha derin sanmak için de yapmıyorum.
Felsefenin Temel likeleri diye bir kitap
okuyup, bir gecede okuduğu her kelimeye hak verip, ertesi gün Devrimci Proleter Yeni Öncüye katılıp, üç gun sonra banka soygununda enselenip on yl yatanların hikayelerini duymuştum. Ya da İslam ve Yeni Ahlak, ya da Batlılaşma ihaneti gibi kitaplardan birini okuyup, bir gecede meyhaneden camiye geçip, buz gibi soğuk halıların üzerinde, gülsuyu kokular içinde elli yıl sonra gelecek ölümü sabırla beklemeye başlayanlar da biliyordum.