306 syf.
·
Puan vermedi
“Kimse dinlemiyorsa beni günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. “ diyerek yazmaya başlamış, iyi ki yazmış. Bir kitap bittiğinde insan mutlu oluyor, üzülüyor bazen de anlamsızca bakışlarla ben şimdi ne okudum diyor. Günlüğü okurken çeşitli duygular arasında geçiş yapsam da bittiğinde bir acı duydum, bir garip hissettim. Oğuz Atay’ın tüm kitapları
Günlük
GünlükOğuz Atay · İletişim Yayınları · 20205,8bin okunma
306 syf.
·
Puan vermedi
Yanina oturdum o anlatti ben dinledim perşembe günlerini sevmezmiş kıtaplarini yazinca cem yayin evine gidermiş Kitaplarinı nasil zorluklarla yazdıgını kimsenin umrunda olmadiginda dem vuruyordu kalk dedim kendi kendime bi çay daha koydum çekilmez yoksa neyse aldim çayimi anlatti yine en çok dokunan da bana. "Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s. Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım. yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni ofkeler edindim o kadar."(Syf.220) Ama vazgecmiyor bize güzel eserler birakmak peşinde "Şu Türkiye'nin ruhu için yapacak ne kadar çok işim var."(Syf.220) ve biraktida. Yazdigi kitaplari anlatiyor ipuclariyla dolu bi kitap değerlerimizi kaybediyoruz özendikce güzel özetlemeriyle anlatilmiş Keyifli okumalar dilerim.
Günlük
GünlükOğuz Atay · İletişim Yayınları · 20205,8bin okunma