Hiç olmazsa düşünebilseydim. Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat. Otomobilin tamiri, para hesabı, neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s.
Sayfa 220Kitabı okudu
"Bunlar çürüyen et, dökülen diş gibidirler . . . "
"Evet!" diyordu kendi kendine.
"Dünya kurudu . . . "
Yine "Evet!" diye bağırıyordu Derda.
"Bu sokakta da bir iki küçük mezarlık olsaydı, her gün işimize giderken ölülerle selamlaşsaydık . . . "
Gülüyordu. Oğuz Atay'la arasında var olduğuna inandığı görünmez bağ görünmeye başlıyordu.
"Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok . . . "
Yine sinirleniyordu. "Ben de anlamıyorum ama bak yanındayım"
Sayfa 256Kitabı okudu
"Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok..."
Sayfa 256 - DkKitabı okudu
Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok? Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapamadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim o kadar.
Sayfa 220Kitabı okudu
Atay'ın 1976 yılına ait günlük notları mutluluk pırıltıları içermekten çok uzaktır; yaşamdan bezmiş, kendine güvenini yitirmeye başlamış birinin elinden çıkmış izlenimi verir: "Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat. Otomobilin tamiri, para hesabı, neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s. Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim, o kadar."
Sayfa 527 - "ÖLÜM DE BiR RÜYA DEĞİL Mİ"Kitabı okudu
30 Ocak 1976
Hiç olmazsa düşünebilseydim. Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat. Otomobilin tamiri, para hesabı, neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s. Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim o kadar.
Sayfa 220 - İletişim yayınları.Kitabı okudu
"Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok..."
Sayfa 248
Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat. Otomobilin tamiri, para hesabı, neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim o kadar.
Sayfa 220Kitabı okudu
'Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok...'
Sayfa 256Kitabı okudu
"Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok."
Yine sinirleniyordu. "Ben de anlamıyorum ama bak yanındayım" diyordu.