Dördüncü Bölüm - 29
“İyi nedir? Biz onu nasıl tanımlarız? Farklı insanlar onu farklı tanımladıklarına göre bir İyi’nin var olduğunu nasıl bileceğiz? Kimileri iyinin mutlulukta olduğunu söylüyor, ama mutluluğun ne olduğunu nasıl bileceğiz? Ve mutluluk nasıl tanımlanabilir? Mutluluk ve iyi, nesnel terimler değildir. Bunlardan bilimsel olarak söz edemeyiz. Ve bunlar nesnel olmadığından yalnızca kafamızdalar. Öyleyse mutlu olmak istiyorsan kafanı değiştir yeter. Ha ha ha.”
Aristocu etik, Aristocu tanımlar, Aristocu mantık, Aristocu biçimler, Aristocu tözler, Aristocu retorik, Aristocu kahkaha... ha ha ha.
Sayfa 392 - AyrıntıKitabı okudu
‘Yüzde doksan isabetli atıştansa sessizlik bin kat yeğdir.’
Zen düşüncesi başından beri sözcüklerin hakikati dillendirmeye yetmeyecek kadar sınırlı araçlar olduğunu vurgulamış, hakikatin sessiz-sözcüksüz aktarımında iki önemli pratiğe başvurmuştur:
benliğin sessizce gözlenmesiyle zihnin düalist sınırlarının aşılmasına, her şeyin olduğu gibi, öylecelikle görülebileceği bir
kavrayışa ulaşmayı hedefleyen sessizce oturma pratiği, zazen ve gene zihnin düalist sınırlarının ve dilin hakikati ifade etmedeki yetersizliğinin üstesinden gelmek için kurgulanmış, ilk bakışta akıldışı (irrasyonel) ve absürt gibi görünen paradoksal dil oyunlarının üzerinde çalışarak tüm biçimlerin ve sınırlamaların ardında yatan biçimsiz ve sınırsız öyleceliğin akıl-üstü (sürrasyonel) bir biçimde kavranması pratiği, koan. Zazen, sessizlikten sessizliğe giden bir yol olarak tanımlanabilirse en meşhur örneklerinden biri “Bir elin sesi nedir?” sorusu olan koanlar için de seslerden sessizliğe giden yol diyebiliriz pekâlâ.
İkinci Bölüm - 11
Hakikat nedir ve ona sahip olduğunuzu nasıl bilirsiniz?
Sayfa 131 - AyrıntıKitabı okudu
Bir Zen insanı için problem yoktur çünkü o şeylere bakar ve onların doğallığını kabul eder. SU ZÜMRÜT YEŞİLİ, problem nedir? DAĞ ÇİVİT RENGİ, problem nedir? Bir çiçek bir çiçektir, bir diken bir dikendir. Onlar oldukları gibidirler. Problem nedir?
Problem, sen onları değerlendirmeye başladığında ortaya çıkar. Sen dersin ki: "Su zümrüt yeşili olmasa çok daha iyi olurdu." Şimdi problem çıkar. Eğer şunu dersen: "Dağlar çivit rengi olmasa daha iyi olurdu." Şimdi sen başına dert açıyorsun.
Su zümrüt yeşili, dağlar çivit rengidir; gerçeği kabul et. Gerçekle yaşa ve onun içine teoriler getirme. Sadece zihnini izlemeye devam et. O devamlı olarak teoriler getirir. Hiçbir şeyi kabul etmene izin vermez. O düşünmeye devam eder: Bu şekilde olmamalı, şöyle olmalı. Tasarlamaya devam eder.
İzle... Problem nerede? Her şey olduğu gibidir. Ve eğer bunu kabul edersen, bunu anlarsan, yapılacak hiçbir şey yoktur. Eve dönersin. Ardından izlemeye ve eğlenmeye devam edersin. Manzara çok güzeldir, manzara muazzam biçimde güzel ancak kendini onun içine getirme. Değerlendirme, yargı ile ego girer.
Sayfa 274 - Omega YayınlarıKitabı okudu
Bir Zen Budizm ustasına sormuşlar vaktiyle, bu dünyada en değerli şey nedir diye. Usta, ölmüş bir kedidir demiş; çünkü kimse ona bir fiyat biçemezmiş.
Sayfa 50Kitabı okudu
Eğer siz bir kiliseye giderseniz, İncil'den, "Yarını düşünmeyin, çünkü yarın kendi başının çaresine bakacaktır," ya da "Ellerini sabana koyup geriye bakan hiç kimse Tanrı'nın Âlemi'ne giremez," gibi sözlerin okunduğunu duyabilirsiniz.
Zen'in tüm özü Şimdi'nin bıçak sırtında yürümekten oluşur. Şimdi'de, zamanın yokluğunda, tüm sorunlarınız ortadan kalkar. Istırabın zamana ihtiyacı vardır; o Şimdi' de varlığını sürdüremez. Büyük Zen üstadı Rinzai, öğrencilerinin dikkatini zamandan uzaklaştırabilmek için, sık sık parmağını kaldırıp yavaşça şöyle sorardı: "Şu anda eksik olan nedir?" Bu zihin düzeyinde bir yanıtı gerektirmeyen güçlü bir soruydu. O sizin dikkatinizi derin bir biçimde Şimdi'ye çekmek için tasarlanmıştı. Zen geleneğinde benzer bir soru da şudur: "Eğer şimdi değilse ne zaman?"
Şimdi, ayrıca, İslam'ın mistik kolu olan Sufizm (tasavvuf) öğretisinin de merkezini oluşturur. Sufiler'in, "Sufi, şimdiki anın çocuğudur," diye bir deyişi vardır. Ve Sufizm'in büyük şairi ve öğretmeni Mevlâna Celâleddin Rumi şöyle der: "Geçmiş ve gelecek Tanrı'yı bizim gözümüzden saklar; her ikisini de ateşe atıp yakın."
