Tûtî-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil
Çarh ile söyleşemem âyînesi sâf değil
Ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana
Ehl-i dil birbirini bilmemek insâf değil
Yine endîşe bilir kadr-i dür-i güftârım
Rûzigâr ise denî dehr ise sarrâf değil
Girdi miftâh-ı der-i genc-i ma'ânî elime
Âleme bez-i güher eylesem itlâf değil
Levh-i mahfûz-ı suhandir dil-i pâk-i Nef'î
Tab'-ı yârân gibi dükkânçe-i sahhâf değil
Hem kadeh hem bâde hem bir şûh sâkîdir gönül
Ehl-i aşkın hâsılı sâhib-mezâkıdır gönül
Bir nefes dîdâr içün bin cân fedâ etsem n'ola
Nice demlerdir esîr-i iştiyâkıdır gönül
Dildedir mihrin ko hâk olsun yolunda cân u ten
Ben ölürsem âlem-i ma'nâda bâkîdir gönül
Zerredir ammâ ki tâb-ı âfitâb-ı aşk ile
Rûzigârın şemse-i tâk u revâkıdır gönül
Etse Nef'î n'ola ger gönlüyle dâ'im bezm-i hâs
Hem kadeh hem bâde hem bir şûh sâkîdir gönül
Nefi
Bir engelliler haftası ve atan tepem. Oysa söz vermiştim kendime yine Nef'i gibi yazmayacağım diye ama tetiklendim 🤦♀️ Şaire sormuşlar "şair olmasaydın ne olurdun" dlye o da "Şair olmasaydım kesin kahrımdan ölürdüm." demiş. Şair olduğumdan değil yazmazsam ne olur onu da bilmem ama yine de yazayım.
Belki iyi
Bir gün Müftü Tahir Efendi, bir hutbesinde Nef'i Kelptir (köpektir) demiş.
Şair Nef'i Merhum da ona cevap vermiş:
"Tâhir Efendi bize kelb demiş
İltifâtı bu sözünde zâhirdir
Mâlikî mezhebim benim zîrâ
İ’tikâdımca kelb tâhirdir." 😅
(Tahir=Temiz)
Nef'i Merhum sözünü dudaktan sakınmayan bir şairdi. Bu da onun canına kadar