NEDEN YAZIYORUM
Mensur koşuk olarak kaleme aldığım eserlerimi paylaştığım bir site neden yazdığım ile ilgili bir yazı talep etti.
Çok ilginç cümleler kurmuşum. Paylaşmak istedim.
Hayatta nefes almak kadar önemlidir yazmak..
Yazmakta ki tek amacım yaşadığım toplumun ve insanlığın kulağına aydınlığı fısıldayan metinler bırakmaktır.
Yazın
Buyum işte, başka türlü nefes alamam.
Çocuk da doğuramam.
Hadi nefes al...
Sayfa 42 - Liman YayınlarıKitabı okudu
Bir kurban olma durumundan söz etmek gerekirse eğer kendi kendimin kurbanı oldum. Ellerimle ruhuma açtığım yaraları düşündükçe nefes alamaz hale geliyorum.
Sayfa 18 - Doğan KitapKitabı okuyor
Ben bugünün insanını, mutsuz bir şekilde eş zamanlı olarak küçümsüyorum. Bugünün insanının kötü nefesinden ötürü nefes alamaz hale geliyorum.
Sayfa 54
"Bu bekleme anı o kadar derin ve rahatsız ediciydi ki, nefes alamaz olmuştu. "
Bugün daha önceki saatlerde, karanlık bakışlarında belli bir hüzün vardı. O her neyse, her ne hakkında konuşmak istemiyor olsa da, onun her zaman içinde olduğunu düşünüyorum. Cilalı kaplamasının hemen altında yaşıyor.
Cristiano kalçalarını benimkine bastırıyor ve ağzının içine doğru inliyorum. Bütün kaslarım hissedilir bir arzuyla ürperiyor. Onun
Sayfa 131
"Umutsuzluğun eşiğinde atılan çığlık, 'bana ihtimal getirin' der. ... Bir ihtimal doğdu mu, umutsuz kişi yeniden nefes almaya, yeniden yaşamaya başlar. Çünkü, ihtimal olmadan, insan âdeta nefes alamaz", der Sören Kierkegaard ve ekler, "İnançlı kişinin umutsuzluğa karşı ebediyen güvenilir bir panzehiri vardır: İhtimal. ..."
Sayfa 45Kitabı okuyor
İçimde ona karşı tarifi imkânsız bir şefkat vardı. Yatağında nasıl uzandığını, nasıl ağır ağır nefes aldığını, saçlarının yastığa nasıl serildiğini tasavvur ediyor ve hayatta bu manzarayı görmekten daha büyük bir saadet olamayacağını düşünüyordum.
O zamana kadar bütün insanlardan esirgediğim alaka, hiç kimseye karşı tam manasıyla duymadığım sevgi sanki hep birikmiş ve muazzam bir kütle halinde şimdi bu kadına karşı meydana çıkmıştı.
Henüz ona dair hiçbir
Sayfa 85
Başını yastığına göm
Yüreğini ayışığına ayarla
Yorganına sıkıca sarın
Derin bir nefes al
Ve sakın ağlama...
Sayfa 72Kitabı okuyor
