Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
408 syf.
9/10 puan verdi
Seyir eden misin, seyreden mi bu âlemde?
Bir psikolojik roman değil aynı zamanda insanın kendini keşfettiği müthiş bir yolculuk. Kitapta öncelikle ilk 100 sayfada sıkıldığımı itiraf etmeliyim, hem bir kadının kendini düşürdüğü durumdan ötürü, hem de çok fazla açık yazıldığı için bazı sahneler rahatsız oldum. Olmasaydı daha güzel olabilirdi.
Okuduğum esnada bir çok kişiden kitapla ilgili çok güzel cümleler duydum. Çok güzel ve akıcı ilerleyen kitabı bir an önce bitirmek isteyecek fakat işlenen konunun ağırlığı buna engel olacaktır. Defalarca okuduğum olaylardan dolayı kitabı bırakıp derin nefesler aldım. Okunması gereken kaliteli bir kitap. Birkaç kişiden duyduğum "sonunda ağlama" uyarısına istemeden uydum. Kitabın sonunda hissettiğim ağlamak yerine, nefes aldığın sürece hayata bir şekilde tutunmam gerektiğiydi.
Son avrupalı(Stefan ZWEIG) kitabında bir kadının tek taraflı aşkını, aşkının onu soktuğu üzüntüye, aşağılanmışlıklara rağmen nefes aldığı süre boyunca vazgeçmeyişini, kimseye ona baktığı gibi bakamayışını anlatıyor.
Kitabı özetleyebileceğimiz cümle: “Sana, beni asla tanımamış olan sana.”
Kadın adama dokundu, elini tuttu, sarıldı hatta çocukları bile oldu ama adam kadını asla tanımadı her seferinde birlikte olduğu diğer kadınlardan birisi sandı ismini bile merak etmedi. Kadın adamdan hiç gidemedi ama adam kadına hiç gelmedi.
Sonunda ölüm olan korkunç bir tek taraflı aşk, adamın bilinmezi olan bir kadın ve diğer tarafta adama deliler gibi aşık bir kadın. Sonunda ölüm olmaması için adamın kadını tanıması yeterliydi adamın mutluluğu kendi hayatından bile daha değerliydi.
Böylesine, gerçek anlamda aşk denilebilir mi ?
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022226,3bin okunma
Yazarın okuduğum ilk kitabı ve sanırım okumayı çok sevmeme rağmen bir süre zihnim berraklaşıp bu etkiden kurtulana kadar kitap okumaya ara vermeme sebep olucak kitap... lou sen benim hayatımda tanımış olduğum en güzel kalbe sahip sadece hayal dünyamda değil kitaba başlayıp sonlandırana kadar karşımda canlı bir halde olduğuna inandığım tek karaktersin emeklerin çabaların uğraşların hayallerin umutların ve ahh o güzel aşkınla hemde senin yerine kendimi koyup ben olsaydım diye sorduğumda nefes alamaz hale geldim ve sondaki mektubu okurken akıttığın göz yaşlarına eşlik ettim hıçkıra hıçkıra... ve sen yakışıklı bu kadere hunharca mahkum bırakılan güzel adam adam gibi adam kelimesini sonuna kadar hakeden insan will o kahrolasıca sandalyeye mahkum edilmemiş olsaydın ve acı sonu bize yaşatmasaydın diye sonunda hala etkisinden kurtulamadığım adam ölümü hiç haketmediğini düşünüp lou’nun çabalarına yalvarışlarına hadi evet de diye bağırasım gelirken diğer yanım hep sana hakvermeyle geçti senin ölümünü kabullenemedim ve kitabın sonunda mutlu son beklerken senin ölmek isteyip ama bundan vazgeçebilceğini düşünerek böyle olmasını isteyerek bir solukta sona geldim ve sen gittin.. kimse bana dokunmasın kitabımın başından kalkmak istemiyorum diyerek okuyabilceğiniz kitap ve sonunda eminim hıçkırarak ağlayacağınız bir kitap baştada belirttiğim gibi uzun bir süre kitap okuyabilceğimi zannetmiyorum ben onların o küçük acı bazen hüzünlü bazen çok mutlu dünyasında yaşadım ve hiçbir hikayenin bu anıların üzerine bir süre yerleşmesini istemiyorum
"Aptallar! Sanki benim ölümsüzlüğümü beceriksiz aygıtlarıyla, ipleri ve darağaçlarıyla boğabilirlermiş gibi!"
.
.
.
Üniversite profesörü Darrell Standing bir meslektaşını öldürdüğü için San Quantin'de müebbet hapise mahkum ediliyor. Üzerine atılan ve aslı olmayan bir iftira ile de tecrit cezası alıyor. Burada yaşadıkları ve daha
Ayn Rand idealist bir kadın. Bu kelime bende mistik, dindar, hayalperest, a'mâ vs. vs. Gibi kavramlarla aynı anlama geliyor. Hepsini aynı değerlendirmem benim cahilliğim belki. İdealistliği körlükle bir tutmam; kötü, olumsuz bir özellik olduğunu düşündüğümden değil. Bir de tutmuyorum aslında, sadece, bu tip insanları misal: "umutlular"
