Çağımızın Virüsü Yalnızlık
Yalnızlığım beni hiç yalnız bırakmaz,
Her sabah uğurlar akşam karşılar.
Tek sorun,
-İnsan yalnızlığına sarılamıyor ki.
.
-Bazılarının insan fobisi var,
Adına yalnızlık diyorlar.-
-Yalnızın kapısı, açılacak olmasından değil,
İçimde hep ne olduklarını bilmediğim gizli ve meçhul ümitlere sarılmıştım; onlar olmasa bir saniye nefes alamazdım.
Sayfa 28 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
-Gidenler hep kalanları ağlatır.
Kalanlar hep gidenleri anlatır.-
.
.-Ah ölümü unutanlar,
Yaşama servet diye tutunanlar…!
İnsanın taşa toprağa sevdası, ölümdendir.-
Çekip gidenlere bir bak, mezar taşları ne anlatır.-
.
-Uzak sandığım ölüm, bir 'an', bir ‘nefes’ kadar yakındır.-
Unutmayın ki; kutsallık doğumunuzla beraber sizin içinizde var olan bir olgu ve
onu deneyimlemenin bir sertifikası yok!
Geceye karışıyor gündüz
huzurlu dalgalar
altına bürülü
sarmaş - dolaş...
Mutluluk nasıl da
sere - serpe kollarındaydı
Öğle uykusunda
şimdi
akşam serinliğinde
nefes alıp - veren
yorgun kaya, ılık...
Yeşil ışıkların soğukluğunda
oynaş mutluluk;
yanında karanlık uçurum
derin sonsuzluk.
Hayatımın en güzel günü
akşamın alacakaranlığında yitik.
Kurumuş, yorgun gözlerinde alev;
ruhun, ermiş taşkın gözyaşı denizi;
aşkın erguvanı akıyor
beyaz köpüklü denizlerde
sakin ve huzur dolu
ve sen
mutluluğun son kararsızlığında
tek başına...
