"Her dem sözüm efsus ile eyvah olacaktır.
Dünyada benim son nefesim ah olacaktır."
Sonunda beni yere bıraktığında nefesim kesiliyor, kalbim boğazıma
düğümleniyor. Kendini toparladıktan sonra, düğmeleri açık gömleğini sırıtarak düzeltiyor ve dikkatini yazar kopyalarının olduğu kutuya veriyor.
Kutuyu açıp ilk kopyayı bana uzatırken ikimiz de sırıtıyoruz.
Dressed to Kill'in kapağında New York Times'ın En Çok Satan 1 Numaralı Yazarı yazıyor.
"Aç şunu," diye ısrar ediyor Saint, sanki bir hediyeymiş gibi. Çünkü öyle. Neredeyse bana verdiği en büyük hediye, kalbinden sonra
ikinci sırada. Benim için yazdığı kitap. Benim hakkımda. Benim için. İthaf sayfasını çeviriyorum ve kalbim duruyor.
İlham perime:
Bütün kitaplarımı senin için yazdım, seninle tanışmadan önce bile. Ama bu diğerlerinden çok daha fazla. Çünkü bu kitapta senden
beni sonsuza dek sevmeni istiyorum. Benim olmanı. Evet demeni.
Gözlerim kararır, biter hevesim
Yokluğun sesinde kısılır sesim
Sevginle yaşayan, coşan nefesim
Siyah saçlarının telinde kalır
Sayfa 11
O sadece hava kirliliğiymiş
O hayatıma girdiğinde nefesim açılmıştı sanki. Kendimi buluyordum onda. Zamanla farkettim asıl nefes o değilmiş.
ey şehir kabul et beni
ve sına yalnızlığımı
sözden yapılma bir kalbim
nefesim nefesini bildi
yabancısı değiliz birbirimizin
Sayfa 14Kitabı okuyor
Nefesim kesiliyor, kalbim sıkışıyor, içim daralıyor, ruhum can çekişiyor ama evet, iyiyim