Sonra sigarasından uzun nefesler çekerek "Dünyanın çeşitli devirleri vardır evladım," dedi. "Hiç kimse devrinin dışında yaşayamaz. Bana da taht, bütün imparatorlukların yıkılmaya yüz tuttuğu ve taht sahiplerinin öldürüldüğü bir dönemde geldi. Tanıdığım o kadar çok tacdar katledildi ki."
Alınan her nefes ömrün uzamasını, verilen nefesler de vücudun rahatlamasını sağlar.
Sayfa 9 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
Rahmet olasıca, ey nefis! Dünya hayatının seni aldatması uygun değildir. Şeytan seni Allah'tan kandırmasın. Nefsine dikkat et! Senin emrin başkası için mühim değildir. Vakitle- rini zâyi etme! Nefesler sayılıdır. Senden bir nefes çıktıktan sonra senin bir kısmın gitmiş demektir. Hastalıktan evvel sıh- hatından ve meşguli-yetten evvel boşluktan, fakirlikten evvel zenginlikten, ihtiyarlıktan evvel gençlik-ten, ölümden evvel hayattan istifade et. Ahirette kalacağın kadar âhirete hazırlan
Öyle temizdi ki hava. Şükran duygusu ile derin nefesler çekiyorduk içimize.
Sayfa 63 - Parantez YayınlarıKitabı okudu
Julia, "Evet." dedi inleyerek.
Güzel, çünkü ben de hepsini alacağım. Hepsini is- tivorum.
Clay elini tekrar havaya kaldırdığında, Julia bir şaplağın daha yolda olduğunu anlamıştı. Bu acı ve zevk arasında hissettiği duygu, ona kendini çok iyi hissettiriyordu. Bu şaplağın peşinden Clay, ona tam da dokunmasını istediği yerden dokunmak için
Sayfa 278
Dedemden duymuştum ilk
Bir gün mutlaka çıkar meydana hakikat
Kuşaklar arası bir kalın halat gibi
Çekilir acıdan yoğrulmuş benliğimiz
Umudu diri tutar
Yalandan kırbaçlanmış olsa da insan
Umudun öldüğü gündür asıl ölünen
Yoksa her sabah umuttur içimizde büyüyen
Nefesler yenilendikçe
Yeşeren hayattır
Kula her sabah bilse gerçek bir murattır
Durulma
Göremezler, canım, göremezler
Sende benim gördüğümü, onlar bi' yudum nefesler
Aşkım yalan değil, ne de hevesten
Çok bekledim bunu inan, aç bana yüreğini...
Bütün nefisler ve nefesler ve kalpler ve maddi ve manevi ameller O’nun ilmiyle ve O’nun dilemesiyledir.
Kimse kimseyi anlamaz bu dünyada...
Kağıtlar dolsa,kalemler tükense...
Bütün şiirler toplansa...
Kafiyeler ardı ardına...
Alfabenin bütün harfleri...
Kelimeler dizilse yan yana...
Anlatılmaz, anlaşılmaz...
Nefesler tükenir sonunda...
Aelin kendisini hazırladı. Onu oradan, kendi bedeninden uzaklaştıracak derin nefesler aldı.
Iradesini kırmalarına asla izin vermeyecekti. O kan yeminini asla içmeyecekti.
Terrasen için, halkı için, uzun yıllar boyunca çektikleri işkencelere göğüs gerdikleri için. Onlara bu kadarını borçluydu.
Derinlere, derinlere, daha da derinlere gitti. Az sonra yaşayacaklarından kaçabilecekmiş, gizlenebilecekmiş gibi.
Fenrys gözlerini kırptı. Tekrar tekrar. Buradayım, seninle. Fakat çekicin inmesine engel olmadı bu.
Ya da Aelin'ın boğazından kopan çığlığa.
Sayfa 46
Yaşam, alışkanlık rafına kaldırıp
Unutulacak bir şey değildir.
Yaşam elin çiçek koparma isteğidir.
Yaşam turfanda siyah incirdir,
Yazın ağzında buruk bir tat.
Yaşam böceğin gözünde ağacın boyutudur.
Yaşam yarasanın karanlıktaki tecrübesidir.
Yaşam bir göçmen kuşun gariplik duygusudur.
Yaşam uykunun dönemecinde bir tren düdüğüdür,
Yaşam uçak penceresinden bir bahçeyi görmektir.
Füzenin uzaya fırlatıldığı haberi,
Ayın yalnızlığına dokunuş,
Başka bir gezegende çiçek koklamak fikri.
Yaşam bir tabak yıkamaktır.
Yaşam sokakta bir metelik bulmaktır.
Yaşam aynanın “karesi”dir.
Yaşam çiçek “üstü” sonsuzdur.
Yaşam yer “çarpı” yüreğimizin çarpıntısıdır.
Yaşam basit ve eşit nefesler geometrisidir.
Suyun ayak sesi
Şiir
DİYE
Sebepsiz fırtınalar var
nefesler tutulur adeta.
Yana yakıla kurcalarsın
nasıl geçiyor zaman diye.
Anlamsız kurgular var
yürekler sessizleşir adeta.
Özene güzele bakarsın
gönül seçer sevdan diye..
22/04/2024
20:05/ pazartesi
Yazan: 
Şair Şebnem örs
Julia'nun nefesi kesildi ve sözleri, kendi eline sürtünerek boşalır- ken çıkardığı haz çığlıkları arasında boğuldu.
Saniyeler içerisinde Clay onun üzerindeydi. Fuları açmış, onun göz kapaklarının açılışını izliyordu. Gü- zel yeşil gözleri şehvetten bulanıktı. Daha önce hiçbir zaman onun gözlerinde şu anki gibi bir ateş görme- mişti. Julia
Sayfa 187
Onun gibi nefes alıp vermeye başladım: Eşit aralıklı, düzenli ve derin nefesler. Zihnimde dönüp duran o düşünceleri dindirmeye yarayan rahatlatıcı bir yöntemdi bu. Zihnimi sakinleştiriyor, genellikle göz ardı ettiklerimi hissetmeme yardımcı oluyordu. Yeteneğim derimin altında uğulduyordu ama artık bunu fark etmeme izin veriyordum. Kullanmıyordum, sadece varlığını kabul ediyordum. Sessizliğim bana henüz yeniydi ve bunu herhangi bir yetenek gibi tanımam gerekiyordu.
Sayfa 162Kitabı okudu
