hep aynı manzarayı kullanmaktan bıktım usandım
bir yumruk vurdum dünden kalma bir şarkıyı dağıttım
van gogh bana bakıyordu deli gözleriyle bakıyordu
ellerim titriyordu bir dakar yolculuğu kuruyordum
güya bir şilebin kıç güvertesinde durmuştum
nabızlarım bir deniz fenerinin gözlerinde atıyordu
asor adalarında on sekiz mısraımı unutmuşum
onlar beni terk etmişlerdi yalnız kalmıştım mahvolmuştum
sen beni terk etmiştin bunu yalnız serdümen biliyordu
geceleyin ışıkları söndürüp senden bahsediyorduk
seine kitapçılarında villon’un şiirlerini buldum
nehir yürek gibi kabarmıştı rüzgar esiyordu
bir hafta her gece villon’dan bir şeyler okudum
sen benim şiirlerimi okudukça ağlayacaksın
Ama yorgunluğun çok derin.
Yorgunluğun uzun bir nehir kadar derin senin.
Sayfa 164Kitabı okuyor
"Bilmezler, kızmıyorum, bunu onlardan anlıyorum biraz
Erimek, bir olmak ve unutulmak içindeki onlardan
Ya da bir başkaca şey: Ben kendimi ayırıyorum
O yapayalnız olmaktaki kendimi
Böyleyken akıp gidiyorum bir nehir gerçeği gibi
Sanki ben upuzun bir hikaye
En okunmadık yerlerimle
Yok artık sıkılıyorum."
Bende düş gücünün zerresi yok. Belki de benim talihsizliğim bu, iyileştirmeniz gereken hastalığım budur belki. Düş gücüm yok benim, sadece hatırladıklarım var; bana düş gücü verin-ve sevinç.
Sayfa 153
Dağlarda akıp giden derelerin nehir ve denizlere katkısı büyüktür, çünkü nehirler ve denizler daha aşağıdadır. Bu nedenle derelere hükmedebilirler.
" Yeryüzü en güzel olduğu yerlerde ıssız ve boştur. " ("Archibald Douglas" baladından)
Sayfa 57Kitabı okuyor
Zihnimiz bir sungerdir, yuregimizse bir nehir. Çoğumuzun akmak yerine sünger gibi emmeyi tercih etmesi ne garip!
Yalnız ben bu unutma işinde biraz fazla ileri gitmişim, beynimi unutmak için o kadar acımasızca eğitmişim ki, artık lazım gelen şeyleri de hatırlamıyorum. Geçmiş bulanık bir nehir gibi içimden akıp gitmiş... Altında kaldığım taşların ağırlığını biliyorum da mevzu tam olarak neydi bir türlü çıkaramıyorum.
Sayfa 46 - İletişimKitabı okudu
Nehir canlıdır, hareketlidir ve hep akar ancak yolunu bulmak için çabalamaz, zorlamaz çünkü nehir merkezdir.
Aşırı eylem, çaba, zorlama ve baskılama içindeyseniz merkezinizden uzaklaşıyorsunuzdur. Yolunuzdan caydırılmışsınızdır. Kendi yolunuza odaklanamıyorsunuzdur. Başkalarının yolculuğu dikkatinizi dağıtmıştır ki bu da sizde güvensizliğe ve kaygıya yol açtığı için daha fazla çabalama, şartları daha fazla zorlama ihtiyacı doğmuştur.
Sayfa 20
İnsan yaşamı sınırlıdır, varlığı akışkandır, eğilimi belirsizdir, tüm bedeni çürümeye yatkındır, ruhu girdap gibidir, kaderi anlaşılmaz ve ünü muallaktır. Kısacası tüm beden bir nehir gibidir, ruh ise rüya ya da hülya gibidir.
Sayfa 19Kitabı okuyor
