Yeryüzü en güzel olduğu yerlerde ıssız ve boştur.
Sayfa 57 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yoksul değildik ama her şey yoksulluk kokuyordu
Sayfa 109 - Can YayınlarıKitabı okudu
Beethoven onlara ait değil. Her şey, her şey onların mı olmalı. Beethoven bile mi ?
Sayfa 114 - Can YayınlarıKitabı okudu
Paradan söz ederken onu metafizik madde olarak tanımlıyorum; nihayetinde kendisi üreten şeylere dönüşen bir madde: kan, ter, gözyaşı, emek...
Sayfa 185 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bizler o mahkemenin karşısına o kazananlar gibi ihtişamla çıkamayız, bizler daha karar açıklanmadan hüküm giymiş olanlarız.
Sayfa 223 - Can YayınlarıKitabı okudu
Farâbi'nin Çalışma Metoduna Dair;
● Kimseyle oturmazdı. Şam'da kaldığı süre zarfında çoğunlukla suyun toplandığı ( göl, nehir gibi ) yerlerde, ağaç dallarının birbirine girdiği yeşil bahçelerde olur, kitaplarını buralarda telif eder ve onunla birlikte çalışanlar nöbetleşe yanına gelirlerdi.
Sayfa 183 - Bknz; Kadı İbni Hallikan'ın Vefeyâtu'l Âyan isimli eserinde verilmiş bilgidir.Kitabı okuyor
Sürekli mutluluk diye bir şey olamaz ancak mutlu anlar vardır.
Sayfa 34Kitabı okuyor
nehir olur dökülür ağzımdan
gözlerimin tartamadığı yaşlar
Bazen kendimi istemsizce fantastik bir dünyada imgeliyorum. Orada bir serüvenin baş kahramanıyım. Fakat ayağımı inciten taş parçasından beni tüm karanlığıyla efsunlayan büyücüye dek her şey serüvenin baş kahramanına etki ediyor. Öyle ki, bazen ayağımı yakan bir ısırgan otu, bazense insafına kaldığım büyücünün yolumu kaybetmeme sebep olan etkisi
Tutununca, kaybeder kanadını yerde kuş
Yağmurun acısını ne bilir toprakta gül
Hangi yıldız kayar da kanatmaz gökyüzünü
Gene can veriyoruz derin bir rüyada biz
SEVGİYE DAİR
İlmik ilmik işledi yüreğime sevdan
Aradım durdum seni ey güzel canan
Düştüm çöllere susadım sensizlikten
Bir damla su olsan da aksan gökyüzünde
Nehir olsan, çeşme olsan
Kana kana içsem suyundan
Varsam yoluna, öylece sarılsam sana
Ve ölsem o anda senin kolunda
Teslim etsem ruhumu yaradana
Kapatsan sana bakan gözlerimi
Başkasını görmesin diye
Sorarlarsa sana neden öldü diye
Aşka kalbini sevdaya yüreğini ve bensizliğe ruhunu verdi. Dersin
Biz iki ayrı ırmak gibi ayrı yerlerden kopup geldik, kavuştuk bir noktada, yanıbaşımızdan küçük bir kol da alarak büyük bir nehir meydana getirdik; birlikte akıyoruz şimdi. Nicedir bu böyle. Hep de böyle olacak. Denize dökülene, ölene dek.
Ölüm sonsuzluğa akan bir nehir
Allah kâdim, Allah bâki , Allah bir
Harper kederlerini yavaş bir soğuk su akıntısı, kendisini de o akıntıda sürüklenen bir yaprak gibi hissediyordu. Müzikle uyumlu olarak salınırken benliğinin, kendine has Harper'lığının kayıp gittiğini duyumsadı. Suda yüzmeyen kişiliği, hepsinin içinden akan nehir tarafından yutuldu.
Sayfa 600Kitabı okudu
