"Beden yaşlanır; ruh yaşlanmaz." derler bu kitabın kahramanı Dorian Gray bu tezi çürütür şekilde kurgulanmış...
Gençlik mutluluğun ölçütü müdür? Mutlu olabilmek için hep genç mi olmak gerekir? bu soruların cevabını Oscar Wilde bu romanında vermiş...Yazara göre mutluluk ruhun genç kalabilmesinde. Ruh nasıl genç kalır? Tazelenerek...
Yaşam kurgulanmış bir sahne ve bu sahnede bu oyunu kurallarına göre oynamak gerekir...Dorian Gray kuralları ihlal etti...bedeni yaşlanmadı ama ruhu onu mutsuz bir sona sürükledi... Okuyucunun dimağında sorular sorup cevaplar arattıran güzel bir roman...
Yaşam, ölüm, gençlik, yaşlılık, mutluluk, mutsuzluk, iyilik ve kötülük her şeyin tezatıyla muktedir olduğu bir döngü içinde insanoğlu...
Oscar Wilde romanında bu ikilemlerin ışığında projeksiyonu Dorian Gray'e tutmuş...Dorian' ın bedeni gençliğini korurken ünlü ressam Basil'in yaptığı Dorian Gray portresi güzelliğini yitirmeye ve Dorian'ın yaşadığı her olaydan etkilenerek değişmeye ve yaşlanmaya başlamış...Fakat bu durum Dorian'ı mutlu edeceğine daha çok mutsuz, hayattan zevk alamayan karamsar ve huzursuz birine dönüştürmüş...Romanın sonunda tablo ve Dorian'ın yer değiştirdiğinı görüyoruz...Hayatın var olan döngüsü içinde insanın ancak huzurlu ve mutlu kalabileceğini anlatan güzel bir roman...Aslinda her şey içimizde düşüncelerimiz mutluluğumuzun ya da mutsuzluğumuzun müsebbibi ...ruhumuz önemli...ona iyi bakmalıyız
