.
Hiçbir şey söylemiyor, sadece karanlık gökyüzüne bakıyor ve hüzünlü gözlerle sonsuz yıldızların yavaş dansını izliyor.
.
.
.
"ona aldırış etmeme gerek yok, uzun, upuzun bir zincir çünkü; gelgelelim onun orada olduğunu bilmek beni usandırıyor ve babamın ülkesini özlüyorum. ayrıca büyücü kadın sahibelerin en iyisi değil..."
Kadının yakıldığı ateşin dumanı rüzgarsız yaz göğüne yükseliyor. Görmezden gelmesi daha kolay geliyor Orfeus' a.
Bazı şeyler görülmek için fazla büyüktür; hissedilmeyecek kadar ağırdır bazı hisler.
Dünyayı yeniden kuruyoruz, kadın. Saf aklın çağını yaratıyoruz. Yılın aylarından, haftanın günlerinden ölü tanrılarla kralların adlarını çıkarttık. Azizleri heba edip kiliseleri yaktık.
Eşitlikçi, mesafeli, tarafsız bir yüce varlığı kutsayan, akla dayalı yeni bir dini başlattım ben.
Herkes bu oyunun hileli bir oyun olduğunu biliyor. Ama bazen kasabadaki tek oyun oysa, oyun hileli de olsa, oynamaya devam edilir.
Hassiktir! Henry'nin saflığını mahvettim. Bu nasıl mümkün oldu? Yüksek dereceli aptallıktan oluşan tek parçalık bir kalıptı bu.
Sayfa 102 - Henry ve Yılan Ağacı Kutusu, M.R. CareyKitabı okuyor
"Ben trolüm" diye fısıldadı trol. Sesi kısık ve korkmuş bir şekilde çıkıyordu: "Fol rol de ol rol."
Hatta titriyordu.
Ellerimi uzattım ve onun kocaman. pençeleri olan ellerini avcumun içine alıp sıkıca tuttum. Ona gülümsedim ve "Her şey yolunda" dedim. "Gerçekten her şey yolunda."
Trol, başıyla onayladı.
Beni, yerde duran yaprakların, ambalajların ve prezervatifin bulunduğu zemine doğru indirdi ve üzerime çıktı. Ellerini kaldırdı, ağzını açtı ve o keskin dişleriyle hayatımı yedi.
Sayfa 49 - Trol Köprüsü, Neil GaimanKitabı okuyor
Fakat kötü olmadan iyiyi nasıl ayırt edebiliriz ki?
Sayfa 7Kitabı okuyor