Kim bilir şimdi nerdesin hangi yabancı eldesin seni bilmem ben pişmanım dön gel desem donermisin
Geceleyin bir ses böler uykumu,
İçim ürpermeyle dolar: "-Nerdesin?"
Arıyorum yıllar var ki ben onu,
Aşığıyım beni çağıran bu sesin.
Gün olur sürüyüp beni derbeder,
Bu ses rüzgarlara karışır gider.
Gün olur peşimden yürür beraber,
Ansızın haykırır bana: "-Nerdesin?"
Bütün sevgileri atıp içimden,
Varlığımı yalnız ona verdim ben,
Elverir ki bir gün bana derinden,
Ta derinden bir gün bana “Gel!" desin.
Ahmet Kutsi Tecer
dünya küçük demişlerdi, nerdesin?
kuyruğunu bırakması gibi bir kertenkelenin
kim böyle orta yerde bırakır
ve yazmaz birkaç satır.
bana günahtır,
nereye gidersem orası senin yurdun
çünkü aklımdan çıkmıyorsun.
İbrahim Tenekeci
Nerdesin...
Seni
Bazen
Yıldızlarınla
Ay arasındaki
Kan kızılı aşkımızın
Boşluğunda kaybediyorum
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hulyâ gibi yalnız gezinenler köye indi,
Ben kaldım, uzaklarda günün sesleri dindi,
Gönlümle, hayalet gibi, ben kaldım o yerde.
Yahya Kemal Beyatlı