Onlar içeri girerken gözlerini açarak baktı. "Bakın hele, bakın hele!" dedi. "Demek geri döndünüz? Yarın da benim yaşgüniim. Sizi gidi akıllı şeyler sizi! Biliyor musunuz yüz yirmi dokuz yaşında olacağım? Eğer nasip olur da bir yıl daha yaşayabilirsem Yaşlı Took'a yetişeceğim. Onu geçmek isterdim; ama göreceğiz bakalım."
Bilbo'nun doğumgünü kutlamalarından sonra dört hobbit birkaç gün daha Yarmavadi'de kaldı; yemek vakitleri hariç zamanının çoğunu odasında geçiren eski dostlarıyla bol bol oturdular. Âdeti olduğu üzre hâlâ çok dakikti ve zamanında uyanmayıp yemek vakitlerini kaçırdığı çok enderdi. Ateş başında oturarak yolculuktan ve maceraları hakkında hatırladıkladıklarını herkes sırasıyla anlattı. Bilbo ilk başlarda not alıyormuş numarası yapıyordu; fakat sık sık uyuyup kaldı; uyandığı zaman da şöyle diyordu: "Ne mükemmel! Ne şahane! Ama nerede kalmıştık?" O zaman onlar da öyküye Bilbo'nun uyuklamaya başladığı noktadan devam ediyorlardı.
Onu gerçekten harekete geçiren ve dikkatini çeken bölüm Aragorn'un taç giymesi ve düğün merasimi olmuştu sanki. "Ben de düğüne davetliydim tabii ki," dedi. "Üstelik bu düğün için de uzun zamandır bekliyordum. Fakat her nedense, iş oraya vannca, burada yapacak çok işim olduğunu fark ettim; sonra toparlanmak da çok büyük dert."
"Neyse, konumuza geri dönelim. Nerede kalmıştık? Hah, hatırladım, en zevkli kısma gelmiştik: gerçekler. Sen bana oyun oynarken, ben de sana oynadım. Aşık bir kadını oynamak zor olmadı benim için, biliyorsun, geçmişte de ustaca bu oyunu oynadım ben. Bu arada evli olduğumuzu halen düşünüyorsan, düşünme. Mihrem dün gece öldü,Mizgin Çelik küllerinden yeniden doğdu. Anladığın üzere ikimizde bekar insanlarız, nikahımız düştü.”
Sayfa 123Kitabı okudu
