Tanrım, işlerim ne ters gidiyordu! Sefaletim beni canımdan öyle bezdirmişti ki, artık bu hayatı savaşmaya değer görmüyordum. Bahtsızlık baskın çıkmış, fena yükselmişti. Öylesine bitmiştim ki, şimdi eski halimin bir gölgesiydim ancak.
Sayfa 106
Ne güldüm, ne güldüm; elimi dizime vurarak deliler gibi güldüm. Boğazımdansa tek ses çıkmıyordu; dilsiz ve bitkindi benim kahkahalarım; ağlamak özlemini taşıyordu.
Sayfa 50
Reader Follow Recommendations
Ölümün üzeri beton kapaklar ve topraktan sonra bir de konuşmalarla ve ezberlerle kapatılacak. Oysa Ferhat, babasıyla ilgili hiçbir şeyin üstü kapatılmasın isteyecek, açık kalsın. Zihninin kuş sürüleri havalansın, öfkeye ve acıya doğru alabildiğine uçsun.
Sayfa 97
Böylelikle, hep aynı şeyleri yazıyorum düşüncesinin kuruntu olmadığını anladı. Yaşlılık biraz da bu değil mi diye sordu kendi kendine. Bütün kuruntuların bir bir gerçek olduğu döneme yaşlılık demiyor muyuz ?
Sayfa 50
Acı gerçek. Kadınlar acı gerçekleri bütün açıklığıyla görür ve hemen saklarlar. Öyle bir saklarlar ki sonra kendileri bile bulamaz.
Sayfa 35
Hayatta bazı şeylerin ya biraz geç ya da biraz erken gerçekleşmesi neredeyse bir yasa gibidir.
Sayfa 19
“Baban hapisten bir çıksın, bu kez onu hem seveceğim hem döveceğim!” diyordu
Sayfa 12
“Baban aslında aile kurmaya uygun bir adam değildi,” diyordu. “İnsan bunu gençken anlamıyor, anlasa da önemsemiyor.”
Sayfa 15
Annem gergin olduğunda aşırı iyimser bir havaya bürünür, şakalar yapar. Aslında bundan pek hoşlanmam.
Sayfa 11
Kısacık hayatlarımız için bu kadar önemsiz kaygılar duyuyorsak dünyaya hükmetme hakkımız olduğuna kim inanır ?
Sayfa 226
Artık yaşamayı bildiğim tek hayatın bu olduğunu, hayattaki her şeyden çok Emma’ya dönmeyi ve hâlâ yoluna koyulabilecek bir şey varsa yoluna koymak istediğimi söylemek isterdim.
Sayfa 211