Kemal Sayar: Bu toprakların yetiştirdiği Neşet Ertaş'ın çok güzel bir türküsü var: "Cahildim dünyanın rengine kandım." Hepimiz dünyanın renklerine kanıyoruz. Biz büyürken dünya kirleniyor; kalbimiz temiz kalıyorsa fıtrata yabancılaşmamış, otantik insan oluyoruz.
Nasıl aşık olunur unutsak, nasıl kavga edilir unutsak, nasıl ağlanır unutsak, unutsak tarhana çorbasının tadını, sevgiliyle hangi sokaklarda dolaştığımızı, hangi iire vurulduğumuzu. Herşeyi ama herşeyi unutsak. Bu tarihin ve coğrafyanın ürettiği her bir kelimeyi, duyguyu, olayı, anıyı, hayali, umudu, isyanı unutsak. Sonra bir Neşet Ertaş türküsü dinlesek. Yalnızca bir tane Neşet türküsü dinlesek. Unuttuğumuz herşeyi yeniden hatırlayabiliriz. Hatırlayabiliriz,evet.
-“Siz hala sevdiklerinize ayaklarınızla mı gidiyorsunuz?” Demiş Hz. Mevlana.
-Neşet Ertaş da “Gönülden gönüle bir yol vardır..” der.
-Aliya ise “İnsanın insana yakınlığı manevidir mekanla alakası yoktur.” Diye nokta koyanlardan..
Yani..
Ayrı düşen kalbini yoklasın…