Korkuyorsun değil mi?
Yeniden kırilmaktan, sevilmemekten yeniden sevememekten korkuyorsun.
Bir kere kırıldığın zaman yeniden eskisi gibi olmaya cağını sanıyorsun
Yüreğinin umut dallarını kırıp geçen rüzgarlara küsuyorsun.
Biri gelip, tekrar kırıp incitmesin diye kaçıyorsun tüm insanlardan
Yeniden umut etmekten korkmaya başlıyorsun.
Biliyor musun, ne kadar kaçsan da umut kırıldığı yer den yeşerir.
Insan yeniden sever, yeniden umut eder ve yeniden hiçbir şey olmamış gibi gülümsemeye başlar...
Cemrem ol düş yüreğime.
Mevsim şimdi bahara beş var.
Güneş apansız yüzünü gösterirken, Ağaçlar çiçeğe, böceğe, Çiçekler kelebeğe,
Ben sana hasret.
Zamanı geldi işte, Mevsim sana.
Cemrem ol düş yüreğime, Toprağımı, havamı, suyumu, Sensizlikten üşüyen yüreğimi isıt.
Karanlık dünyama ışık ol, Sessiz çığlıklarıma ses, Nefessiz dünyama nefes ol...
Güzel olan her şey yarım kalır.
Filmler en güzel yerde sonlanır
"Çok mutluyum." dediğin yerde hüzün kendini hatır-latır.
Çocukluk kısadır, gençlik azdır ve bebeklik sanki hic yaşanmamiştir.
Vefa azdır, sadakat sinirlidir. Verilen sözlerin omru kısadır.
Çok seversin, çok çabuk gider, güzel rüyalar en güzel yerinde biter.
Hayattan tat almaya gör, gerçek, yüzünü önüne serer
Mutluluk an olur gelir geçer, oysa hüznü saatler bogar zina dizer; ne geçer ne gider.
Güzel olan şeyler gibi hüzünler vefasız değiller...