Selamm. Pazar günü kahve eşliğinde bir oturuşta okunacak bir kitap okumak isterken elim Kum Adam'a gitti. Evet bir oturuşta okudum ama etkisi o kadar kısa sürmedi.
Yazarı ilk kez okuyorum. Lacivert klasiklerde bazı kitaplar çok iyi ve bu listeye Kum Adam da net girer. Yazarın anlatım tarzını, gerçeklerle hayalleri ustalıkla harmanlamasını sevdim. 48 sayfalık bir kitabı dolu dolu hissettirebilmiş okuruna.
Kitapta, çocukken uyku saati geldiğinde annesi tarafından "Kum Adam geliyor, haydi uykuya" diyerek o travmaya maruz bırakılan Nathanael'in hikâyesini okuyoruz. Büyüdükçe korkuları da büyüyen, gerçekle sanrıyı ayıramayan Nathanael bu zorluğu çevresindeki insanlara da yaşatır. Yakın arkadaşı Lothar ve onun kız kardeşi, aşkı Clara bile onu bu psikolojiden kurtaramaz...
Kitabın sonu çarpıcı bir şekilde biterken deli olarak etiketlenen Nathanael'e çok üzüldüm. Çocuk deyip geçmemek gerekiyor ve çocuklar üzerinde ailelerin etkisi ne kadar önemli bu kitapla anlıyoruz. Merak edenlere şimdiden keyifli okumalar.
