neva
@neva123
Belki de umut gemisi sular altında kalan bir kaptanın seyir defterinde yazılıydı..
100 reader point
Joined on May 2021
Okuma Hedefleri
Kimse yaşattığını yaşamadan ölmez
"Kimse yaşattığını yaşamadan ölmez" diyorlar ya, ben tam olarak o noktadayım. Kimin kalbi taştansa, kötülükle doluysa, kırdığı yerden kırılsın ki bir daha kimseyi üzemesin, kıramasın!
Sevgi öyle bir şeydir ki karşılığı yada herhangi bir çıkarı yoktur. Sevgi dümdüz tek başınadır ve asildir.
Aşk birisini ister, sevgi yalnızlığı.
Reader Follow Recommendations
"Her düşüş, yeni bir nota olur hayatın melodisinde.
Kaç kere düşer insan?
Belki de bir şarkıyı tamamlamak için gerektiği kadar".
Temiz kalpler, ne kadar insan onları kırmaya çalışsa da asla durmaz, çünkü sadece kendileri gibi olanların ulaşabileceği bir alanda yaşarlar.
Bütün fotoğraflar memento mori niteliği taşır, yani ölümü akıldan çıkarmamaya yarar. Bir fotoğraf çekmek, başka bir insanın ( ya da şeyin, durumun vb.) ölümlülüğüne, incinebilirliğine ve dönüşebilir haline dahil olmaktır. Söz konusu ânı dilimleyerek donduran bütün fotoğraflar, zamanın amansız eriyişinin tanığıdırlar.
Susan Sontag, Fotoğraf Üzerine
Bazen sıkıntı yoklar bizi, bazen de mutluluk uğrar kapımıza. İkisi de misafirdir hanemizde. Biri gelir biri gider. Hüznü de sevinci de " bu da geçer ya hû!" deyip hayat yoluna devam etmeli vessalam..
Bedenim, bir kaç sokağın ya da adi bir coğrafyanın bizi ayırdığını anlamıyor.
Bedenim, gecenin ortasında senin gölgeni görememekten dolayı acıdan çıldırıyor.
... dünya tarihi davetsiz misafirleri tolere etmez, kahramanlarını kendi seçer, işi olmayanları tüm çabalarına karşın merhamet göstermeden geri yollar;
... yıllardan beri egemenliğini sürdüren ve yerinden gönderilmek istemeyen, sessizliğin görünmez duvarına tosluyordu her defasında... Mumlar bile bunu hisseder gibiydi; sessiz sessiz tıslıyor, sıcak damlalarını gözyaşı misali aşağıya akıtıyordu.
Şehir, çamurlu sokaklarıyla, bulutlu tatsız havasıyla, bana dünyada ki şehirlerin en çirkiniymis gibi geliyor.
Çünkü içimdekilerden başka hayatım yok.
Frida için Meksika gökyüzü, parıldayan likit kehribar, turkuaz renkli bir mücevher yada kırık safirlerden oluşan bir örtüydü. Kirli hava kütlesi değildi yani.
Evimizi görmeye gelen turistler. Yani Frida'nın evini. Orayı görmeye gelmelerinin nedeni orada bir zamanlar Frida'nın oturmuş olması, benim oturmuş olmam değil. Şehrin çevresinde halâ alabildiğine uzanan çayırlar ve çiftlikler var ama artık sürekli genişleyen, kurt gibi aç Mexico City'nin banliyölerinden biri haline geldi. Başkent, diğer büyük şehirler gibi büyük bir keşmekeş içinde, kirli ve çılgın ama Coyoacan biraz daha eski kasaba görünümlü. Küçük yerlere özgü sıcaklığını, çekiciliğini hâlâ koruyor. Tarihle iç içe.
O geliyor o!
Ay parçamız, sevgilimiz, yarimiz geliyor,
Sen bizim çevremize gelirsen göreceksin ey Şems!
Huyumuz sadece susmak olmuş bizim susmak,
Senin güzel gözlerin için işte canım pusuda
Rahatım kaçtı benim, geceleri uyku kalmadı gitti ama,
Bak işte o güzel gözler yola çıkmış geliyor.
