Franz Kafka yakın arkadaşıyla tatsız bir olay yaşadıktan sonra şu muhteşem cümleyi kuruyor; "Beni üzecek gücü sana verdiğim için kendimden özür dilerim."
Tolstoy der ki; "Sadece derin sevgisi olanlar, derin acıları hissedebilirler." Dostoyevski'de ilave eder; "Büyük bir akıla sahil olanlar için acı çekmek kaçınılmazdır."
“Ne kadar az bilirsen o kadar iyi uyursun” der Gorki: İzahını Sartre yapar; “Uyursan gece biter, uyuyamazsan sen." Son noktayı Freud koyar: “Çok uyumak kaçmaktır, uyuyamamaksa yakalanmak."