Bir türlü sonuna gidemiyorduk rüyalarımızın. Korkuyorduk. Korkuyordum. Hayallerinde bile korkar mı insan? Hayallerinde bile kadınlar, insanı azarlar mı? Hayallerine bile hükmedemez mi insan? Böyle yerleri atlıyordum neyse; bazı ayrıntılara girmiyordum. Oysa, ayrıntılara inilmezse sonuca nasıl ulaşılabilir? Hiç Bir yere ulaşamıyordum. Başarısızlığın yarattığı öfke yüzünden hayallerimin düzeni bozuluyordu: Pusuda bekleyen kötü hayaller, eziyet eden görüntüler birden saldırıyordu üstüme. Yarım kalmış işkenceler, artık sırlarının geldiğini düşünerek ortaya çıkıyordu.
Sayfa 156Kitabı okudu
Söylerken en ağrıma giden söz
"Neyse, artık bir önemi yok..."
“Aslında insanlar birbirlerine çok benzerler. Ama neyse ki bunun farkında değillerdir… “
Sayfa 95Kitabı okudu
Eğer biriyle tüm bir hayat için birleşiyorsan, hayatlarınızı paylaşır ve evliliğinizi parçalayan ya da bozan şeyi yapmayı aklınızdan silersiniz. Kendinizden bir çift yaratmak ortak tasanız olur. Değişen koşullara göre onu tekrar yönlendirmekten, uyarlamaktan, desteklemekten asla vazgeçmezsiniz. Birlikte yapacağımız şey neyse o olmalıyız.
"Ah, ormanlar, yalnızlık, sessizlik, diye hayal ediyordum! Neyse - yalnızlığa yeterince sahiptim."
Sayfa 14Kitabı okudu
Rabbim! Sence hayatın anlamı ne? Sence iyiliğin yeri neresi? Sence hayat ve ölüm nedir? Emek, başarı, servet, şeref... Sence bir şeyin değeri neyse bence de o. İzzet ve şerefi sende ve sana itaatte buluyorum. Barış ve esenliğe seninle ulaşacağımın farkındayım.