Nietzsche, Sokrates'e saldırıyor!
İnsanlar ölümle yüz yüze geldiklerinde en çok inandıkları, yaşamlarının temel direği olan şeye dönerler. Sokrates konuşmak istememiş, deneyimini entelektüelleştirmeye kalkışmamış, sadece lir çalmak istemiştir. Ölüm logos ile değil melodi ile aşılmıştır. Yaşamı boyunca yaptığı gevezelikler sonbahar yaprakları gibi süpürülmüş ve Sokrates huzur ve avuntu bulmak için müziğin ruhuna dönmüştür.
Sayfa 244 - Everest YayıneviKitabı okudu
Nietzsche ile Heidegger gibi nihilist felsefeciler (ve aynca Dewey ile Wittgenstein gibi pragmacılar), varlığın zorunlu ola­rak dengeli, sabit ve sürekli olanla örtüşmesi gerekmediğini, aksine olayla, uzlaşmayla, diyalog ve yorumla uyuştuğunu tanıtlarken, bize postmodem dünyada salınma deneyimini (belki de en sonunda) insan olmanın yeni bir yolu için bir fır­sat olarak nasıl düşünebileceğimizi göstermeye çalışıyorlar.
Reklam
büyük filozof Nietzsche
Sizler tanrıya bir ebeveyn rolü biçtiniz. Ve tanrıdan, ödüllendiren ya da cezalandıran bir yargıç yarattınız…. Doğru olanı yapman için ihtiyaç duyduğun korku mu? İyi olman için tehdit edilmen mi gerekiyor? Ceza almaktan mı korkman gerekiyor?