Kuma! Bu sözcükten tiksiniyorum. Hangi karanlık çağda, kim düşünmüştü bunu? Ruhuyla gövdesiyle köle olan ikinci kadının durumundan daha aşağılık ne olabilirdi? Ey mutsuz kadınlar! Ey insanlık onurunu yitirmiş, aşığılanmış, sefilce yaşamış kadınların ruhları, kalkın mezarlarından! Kalkın ey acı çəkmiş zavallılar, o çağların karanlığı sizinle birlikte silkinsin! Yazgısı sizinkinin aynısı olan sonuncu kuma söylüyor bunu!