Machado de Assis kitaplarında sohbet havasına bürünür, mizahi bir üslup takınır. "Romanda mizah" kategorisine pek uzaktım, kendisi beni bir nebze yakınlaştırdı. Elbette film izler gibi kahkahalara boğulmasanız da, kitap okurken sık sık tebessüm etmek, dışarıdan beni görenler için ilginç olmuştur. Bu kitap bir nevi Benjamin Button hikayesi gibi başlıyor. Ana karakter Bras Cunha, doğum tarihinden değil ölüm tarihinden başlıyor olayları anlatmaya. Daha sonra çocukluğuna iniyor ve hayat hikayesini anlatıyor. Hikayesi çok olağanüstü değil, bu kitapta beni çeken anlatıcının mizahı üslubu oldu. Hem öldükten sonra birinin kendi hikayesini anlatması fikri, hem de bunun, ölüm gibi bir konunun mizahi bir şekilde ele alınması bakımından kitap ilgi çekici. Buna rağmen hayat boyu unutamayacağım, herkese önereceğim bir kitap da değil. Yazarın "asabiyeci" kitabı hem mizahi, hem de kurgusal olarak daha iyi. Yine de ortalamanın bir tık üstündeydi, en azından sıradanlık bir nebze aşılmıştı. Machado de Assis kesinlikle mizahi anlatım konusunda oldukça iyi.