Zekeriyaköy bebek kemerburgaz nişantaşı tarabya yahudilerin barınak yeri olacağına arapların barınak yeri olsun... Gelin abicim satalım bu ülkeyi size , çanakkale harbin de siz bize yardım ettiniz.Hakkınzıdır
İstanbul
İstanbul'da yaşayanlar bilir sadece..
Bu şehrin sadece " İstanbul'da yaşamayanlar için cennet" olduğunu.
Çünkü İstanbul öyle bir şehirdir ki, tüm acılarını güzelliklerine saklamıştır.
Yarım kalanların şehridir İstanbul.
Önce aşık olursunuz bu şehre,
Tüm caddeler cıvıl cıvıl olur, sokaklar dolup taşar. Caddebostan, Karaköy, Nişantaşı mutluluk dağıtır. Beyoğlu'nun kalabalığı bile çekilebilir gelir hatta.
Uzun metro yolculukları, İstiklal'de yürümek bile bunaltmaz sizi.
Ama bir gün gelir her şey yarım kalır çünkü İstanbul'da hiçbir şey tamamlanmaz.
Kaçıp gitmek, İstanbul'da bir daha dönmemek gelir içinizden çünkü gülerek geçtiğiniz yerlerden ağlayarak yürürsünüz bir gün.
Ama ne kadar kaçarsanız kaçın, İstanbul bir girdaptan farksızdır. Kaçsanız da gitseniz de aklınız da kalbiniz de hep İstanbul'da kalır.
Nişantaşı 11ocak 1984
Kendisini o denli seviyor ki
Başkasını sevemez
Kendini o denli sevmiyor ki
Beni hiç mi hiç sevemez !!!!
1. Cihan Harbi’nin ilk yıllarında, 1914 ’te İstanbul’da doğmuşum. Akaretler’de dedelerime ait güzel bir evde büyüdüm. Nişantaşı Ortakulu ve Erenköy Kız Lisesi'nde okudum. Çalışkan bir öğrenciydim. Sonra üniversiteye gittim. Dört yılın yarısı Darülfünun’da geçti, diğer yansında İstanbul Üniversitesi kuruldu. İslam felsefesi okudum. Ben üniversiteye girdiğimde, bölüm yoktu. Naim Babanzade diye hocamız vardı. Kızdırmak için Yabanzade derlerdi, kızları hiç sevmezdi. “Ne işiniz var? Evlerinizde oturun, koca bekleyin!” derdi. Bana, herhalde çalışkan olduğum için, pek bir şey söyleyemezdi.
Biraz da kleptomani var sanki Kemal'de.Evde eşya bırakmadı :))
Bazan da akşamları Çukurcuma'ya
gidip Füsun'u gördükçe, onunla gözgöze gelip konuştukça, Keskinlerin
yemek masasından, evlerinden bana
daha sonra onu hatırlatacak eşyaları çalıp Nişantaşı'na götürdükçe
ve o eşyalarla oynayıp oyalandıkça,
artık hiç mutsuz olamazmışım gibi
gelirdi bana.
Sayfa 401Kitabı okudu
Nişantaşı semti adını, on sekizinci yüzyılın sonuyla on dokuzuncu yüzyılın başında reformcu ve Batılılaşmacı padişahların (III. Selim, II. Mahmut) spor olsun, keyif olsun diye boş tepelere nişanladıkları okların düştüğü, bazan da tüfekle vurdukları boş testilerin kırıldığı yeri işaretlemek için dikilen (üzerinde de olayı anlatan bir iki mısra yazılan) taşlardan alıyordu.
Enver Paşa çok daha lüks yaşıyor... Talat Paşa ise karısına hediye diye sadece süpürge getiriyor Berlin'den, Nişantaşı'ndaki konağa gitmiyor masrafı çok olur diye, Sultanahmet'te daha mütevazi bir yerde oturuyor.
Sayfa 463Kitabı okudu
Gérard de Nerval'in, hattâ Théophile Gautier'nin, Misemer'in bahsettikleri Beyoğlu gece hayatı daha ziyade ecnebi ve yerli azınlıkların hayatıydı. İstanbul'a ilk defa 1833'de gelen Lamartine ise ekseri hatırlı seyyahlar gibi şehirde ecnebi kolonisi, Tarabya'da sefarethaneler tarafından misafir edilmişti.
Geniş
Sayfa 174
İstanbul - Nişantaşı
"Gün gelecek ..."
"Gördüğün bütün bu konaklar yıkılacak ve yerlerini sefertası misali apartmanlar kaplayacak."
Sayfa 194Kitabı okudu
Nişantaşı adı nereden geliyor
Nişantaşı semti adını, 18. yüzyılın sonları ile 19. yüzyılın başlarında reformcu ve batılılaşmacı padişahların üçüncü Selim, ikinci Mahmut’un spor olsun, keyif olsun diye boş tepelere nişanladıkları okların düştüğü, bazan da tüfekle vurdukları boş testilerin kırıldığı yeri işaretlemek için dikilen taşlardan alıyordu.
Sayfa 33Kitabı okudu
