nisaa

nisaa
@nisashi
Dudaklarım kurumuştu, içim yanıyordu. Suya hasret, kurumuş bir ot gibiydim. Yağmur olup yağdın üstüme, yeşerdim, filizlendim. Sonra güneş oldun, hayat verdin bana, koku verdin, renk verdin. Şimdi bırakıp gidersen bir daha ve son defa yine kuruyacağım, dağılıp toz olacağım anlıyor musun? Çünkü senden sonra kimse gelmeyecek, biliyorum. Kimseler çalmayacak kapımı. Gidersen beni bana mâhkum edeceksin, keşke ölsem diyeceğim o zaman, keşke ölsem! "
Sayfa 142
Reklam
724 syf.
·
Not rated
Tutunamayanlar
TutunamayanlarOğuz Atay
8.9/10 · 61.5k reads
beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna.tedirgin etme beni. bu sefer geride bir şey bırakmadım tasımı tarağımı topladım geldim neyim var neyim yoksa ortaya döktüm beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim bir kere çavuş olduktan sonra bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim beni uyandırma hep kuşkuluydu her zaman kötü bir şeylerin olmasını bekliyordu sonu gelmez benim gibiler için hiçbir şeyin sonu iyi gelmez diyordu
Sayfa 473Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
benim beklediğim aşk başka...o,bütün mantıkla­rın dışında,tarifi imkânsız ve mahiyeti bilinmeyen bir şey
Sayfa 103