Onlara duyduğu sevgi kavanozda bir cenin sanki. Kalbinden parmaklarına kadar bütün unsurlarıyla tamam; ama ölü. Ne zaman öldü bu şey, ölü mü doğdu, niye böyle diye soruyor kendine.
Sayfa 22Kitabı okudu
O zamanlar dünya gerçekten de bir öküzün boynuzlarında durmaktaymış ve Karanfil Kız'ın bu aşırı gelişmiş iribaşa söyleyecek bir çift sözü varmış.
Ama dur bak, en iyisi baştan başlayayım. Şimdi bu Karanfil Kız babasını fazla görememekten şikayetçiymiş. Çünkü adamcağız haftanın her günü, hatta bazen hafta sonları bile geç saatlere kadar çalışır,
124 syf.
8/10 puan verdi
Kpss serüvenim sebebiyle kitap okumaya malesef ki uzuun bir ara vermiştim. Ve verdiğim bu araya Ağrıdağı Efsanesi'yle noktayı koymuş, okumanın, sayfalar arasında kaybolmanın tadına yeniden dönmüş oldum. Bu uzun arayı böylesi güzel, tadını damağımda bırakan bir kitapla noktalamak da ayrı bir zevk verdi açıkçası...
Ağrıdağı Efsanesi... Aslında içerik kitabın isminde anlatılıyor. Efsane.. Ama ne efsane. Ahmet ve Gülbahar'ın doyumsuz aşkının efsanesi. Ne onlar aşklarına doyabildi, ne de ben kitaba... Kitap öyle bir yerde, öyle bir şekilde bitiyor ki, "Ya ne oldu, niye böyle bitti, böyle olmamalıydı..." derken buluveriyorsunuz kendinizi. Sonrasında da "Gerçi hangi efsane mutlu sonla bitmiş ki?" de diyebilirsiniz.
Kitabın kapağında ve bazı sayfalarında Abidin Dino'nun çizdiği resimler var. Lakin ben kapağındaki resime ufacık değinmek istiyorum. Aslında ilk bakışta hiçbir anlam ifade etmeyebilir. Ancak kitabı okuduğumuzda anlıyoruz ki orada kaval çalan bir çoban var. Belki Ahmet, belki de Ahmet ve Gülbahar'ın efsanesini anlatan, Ağrıdağı'nın öfkesini çalan bir çoban, kim bilir...
Kitaptan güzel bir alıntıyla son veriyor ve iyi okumalar diliyorum.
"Alışır, alışırsın. Bu dünyada başka türlü yaşamanın bir çaresi yok."
Yaşar Kemal
