Meczuba sormuşlar;
"Niye gülüyorsun" diye..
"Bendeki derdi ağlamak kesmiyor" demiş..
GELMEYEN İLHAM PERİSİ
Tak tak tak…
“Güzide! Güzide! Lütfen kapıyı açar mısın?” dedi Osman.
Gözleri yarım açık ve ayakta uyuyan bir halde kapıyı açtı Güzide. “Osman, ne oldu? Niye bu saatte kapıyı çalıyorsun?” diyerek kapıya yaslandı Güzide.
“Acil bir durum var. Sen Türk Dili Edebiyatı öğretmeni değil misin?” diye sordu Osman.
“Evet.” dedi Güzide.
“Ben şiir yazmak
Bir Yol Hikayesi
Saatler ilerledikçe daha da uzuyor yol, ya da sadece zaman donuyor belki. Durmak istiyorsun artık, biliyorsun herkes istiyor ama sen varsın sadece öne atılan, ilk kurban.
"Ramazan bir dursak." "Yok abi, daha yol çok önümüzde".
Bitmez ki böyle gide gide yollar. İstesen hep gidersin zaten. Önünde hep çok yol olur.
Gül ve relaxla
Meczub'a "Niye sürekli gülüyorsun?" diye sormuşlar,
Meczup: "Bendeki derdi ağlamak kesmiyor." demiş..!
"Ayağın ağrımadı mı niye gülüyorsun?"
Ariflerden birisinin cebinde küçük bir kâğıt parçası bulunur ve ara sıra bu kâğıdı çıkarır okurdu. Kâğıtta:
واضبر لحكم ربك فإنك بأعيننا
"Rabbinin hükmüne sabret. Çünkü sen gözlerimizin önündesin." (Tur süresi, 52/48) âyeti yazılı idi.
Denildi ki; Feth-i Mûsili'nin karısı bir defa düştü, tırnağı yarıldı. Bunun üzerine güldü. Kendisine: "Ayağın ağrımadı mı niye gülüyorsun?" diyenlere:
"Bunun sevâbının zevki, acısını bana unutturmuştur." dedi.
Sayfa 230
