Aptal bir ağlamanın hikayesi bu. Başaranlar ve başaramayanlar diye iki taraf var. Güneş çoktan batmış – kafan oldukça yoğun, yel değirmenleri gibi dönüp duruyor şarkılar etrafta. O kadar beklemene rağmen alışamamışsın hala. Çıldırmış içinde bir şeyler- dizginlemeye çalışmışsın şu saate kadar. Ne yapacağını bilmiyorsun. Duş alıp uyumakla intihar
Gizli bir düş
Gizli bir sokak lambası ışığı
Gizli bir seni
Gizledim içime,
Gel diye seslenecek gücüm yok değil!
Gel derim derim de
Geleceğin bugüne kalmaz
Özledim derim derim de
Gözlerim özlenene varmaz
Anlatırım derdimi anlatırım da
Derdimi anlayan dilimi anlamaz
Severim yinede, severim de
Beni seven acı bırakmadan ayrılmayız.
. ZAKA .
Bu açıdan bakınca, yağmurda hüzün gibi bir şey galiba: İlk başta aman bana ilişmesin diye didinir sakınırsın, emniyetli ve kuru kalmak için elinden geleni yaparsın, ama baktın ki olmuyor, baktın ki yağıyor üzerine dört bir koldan, gark olursun ta dibine kadar ve bir kez bu kadar battın mı içine, ha bir damla eksik ha bir damla fazla ne fark eder. Yağmur da hüzün gibi bir şey, yakalandın mı bir kez, azı çoğu yok artık. Olsa olsa "kuru kalabilenler" ve "sağanaktan nasibini alanlar" var...
Bizi Hakka teslim edici olan ruhtaki vecdi ve aşkı ortadan kaldırın, namaz diye mânasız bir cesetten başka bir şey kalmaz. Şimdi camileri dolduran bu cesetlerin gerçek İslâm dünyasının içine bir adım bile giremeyişleri, görülen bütün olaylarla meydanda duruyor.
Sayfa 178 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Biz çıkarlarımızı yanlış anladığımız için arzularımızın çoğu da yanlış yoldadır. Bu yüzden gözümüze kestirdiğimiz bir çıkar için en kolay yolu seçelim diye, akılsızlığımızdan, çoğu zaman bir sürü saçmalığa saplanırız. Halbuki bütün bunlar hesaba vurulup kâğıda dökülünce (olmayacak şey değildir bu, zaten insanların ilerde bazı tabiat kanunlarını öğrenemeyeceklerine şimdiden karar vermek çirkin ve manasızdır), içimizde arzudan eser kalmaz.
İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARI
