Sevgi
Sevmeyi nasıl beceremez insan sevmek böyle güzelken…
Sevgi; eşsiz hislerin, mutluluğun, kalbin çiçek açmasının, endişeyi tetikleyen kalbi parçalayan ve sayısız yaranın sahibi olan.
Sevgi ha hep ya hiçtir. Ucu, azı, ortası, âmâsı yoktur. Ya vardır, ya yoktur. Ya güldürür ya ağlatır, ya çiçek açtırır ya nefessiz bırakır. Yakar, bazen varlığıyla
Asla
Asla kaybetmem sandığınız insanı da kaybedince hayatınız kırılıyor. Bu sefer kalbiniz, siz değil; hayatınız kırılıyor. Bu sefer eski diye bir şey kalmıyor, hayatınız kırıldığı yerden tutmuyor. O kemik bir daha yerine kaynamıyor, o kırık onarılmıyor, bunu tutturan olmuyor. O insan geri gelse bile o kırık iyileşmiyor.
İçinde yaşadığınız hayatının
Canının yanacağını bile bile aynı yolda yürümek, çare olmayacağını bilsen de umut beslemek, tüm dünyanın bildiğini kendinden gizlemeye çalışmak çaresizliğin farklı boyutlarıdır.
Cam kırıklarıyla dolu bir yolu göz göre göre nasıl yürür insan. Canının yannacağını, kanının akacağını, izinin kalacağını bile bile nasıl ilerler. Korkuyu mu unuttuk, gerçeklikten mi yoksunuz. Yol mu güzel yoksa acımız mı fazla?
Okur Takip Önerileri
BENİM YABANCIM
Bazen size yabancı bir insanla göz göze gelirsiniz. Ama siz o yabancının doğum gününü, burcunu, sevdiği ve sevmediği şeyleri, zevklerini, hatalarını, endişelerini, korkularını, neye kızdığını, nasıl güldüğünü, nasıl ağladığını, yaralarını bilirsiniz.
Hayatın en üzücü yanlarından biri size güzel anılar yaşatan kişilerin sadece bir anıya
"ZOR"UNLU VEDA
“I was the girl who was on your side.”~ Shootout-Izzamuzzic
Gitme fikrini aklımdan bile geçirmeyeceğim yerlerden uzaklaştığım günler harabe gibiyim. Ve bugün harabeyim. Evim yıkılmış, bahçem aşınmış, çiçeklerim koparılmış, bahar gitmiş kış gelmiş ve bunu en sevdiklerim yapmış.
Bir gün yoluna çiçekler serdikleriniz sizin çiçeklerinizi
ZEHİRLİ TOHUM
Belirsizlik içimizdeki boşluk hissi midir? Yoksa bizi yoran bir hastalık mı ya da iç kargaşamız mıdır? Belki hepsi, belki hiçbiri…
Bir tohum düşünün zehirli olsun, onu evimizin bahçesine, bitkilerimizin yanına ektiğinizi düşünün. O tohum ilk olarak toprağa tutunur ve kök salar, yerleşir ve toprağında yayılır. Sonra büyümeye ve gelişmeye başlar.
Domino Taşları
Bir ülkedeki gençliğin hemen hemen aynı yaralara sahip olması size de çok can yakıcı gelmiyor mu?
Can yakan çok acı vardır. İçten içe tüketen, yoran, sömüren, kanayan…
Peki, sizi sevmeyen birinin başkasını çok güzel sevebilmesi… Bu kişi hayatımızın herhangi yerinden biri olabilir. Daha acısı bu kişiye hayatınızın birçok yerinde rastlamanızdır.
Bazen öyle insanlar vardır ki hayatımızda varlığı bize verilmiş en büyük güzelliklerden olan, her koşulda yanınızda olacak gibi hissettiren, seven, sevdiren ve sonunda kadar hak eden güzel insanlar.
O insanlar İyi ki varlar. En çok onlara kırılır, en çok onlara dikkat ederiz. Bizim için önemli, değerlidirler.
Hayatımda çok insanlara yer açan, başköşeye koyan biri değilimdir. Ama o bunu o kadar hak ediyor ki. Bazı insanlar etrafında duvarlarıyla oturur, insanlarla böyle iletişim kurar, kalıplarından ve çizgilerinden pek çıkmaz. Bazıları bu duvarları yargılar, bazıları kırarak girmeye çalışır, bazıları da suçlar. Ama bazı insanlar vardır ki duvarlarınızı boyar, çiçeklerle süsler, renklerle anlamlandırır. İşte o insanlar o duvarı aşmayı hak edenlerdir bana göre. İyi ki hayatımızdalar, umarım olmaya devam ederler…
