esmé
@nolets
9 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitap
Adam ne bildiğini hiçbir zaman bilemeyecek. İşte yalnızlık buydu.
Sanki acı, mekan olarak düşünceyi tutmuştu.
Beklemek, neyi beklemeliydi? Eğer adam bunu ona sorsaydı, kadın şaşıracaktı, zira onun için bu yeterli bir kelimeydi. Bir şey beklendiğinde artık daha az bekliyorduk.
Reader Follow Recommendations
Ama açlığın tek heceliğinde, ufuksuz bir zevkin (jouissance) bağrında, evlerin ve şeylerin maddi işlevlerine geri döndüğü sefalette insanın yüzü ışır.
Sayfa 36Kitabı okudu
Üzüntümüz gerçekten çok büyük ve ne kadar yaşlı olursam olayım bütün acıları tadacak ve de bu acılara doyacak kadar yaşamış olduğumu sanmıyorum.
Sayfa 278Kitabı okudu
Tezgâhta solamayan çiçekler ışık saçıyorlardı çevreye, geçmeyen günler onlar için geçmişti sanki.
Sayfa 135Kitabı okudu
Umut tükendi ne yazık ki. Hayır. Aralıklarla nasıl da biri umut ediyordu yukarısını. Ne kadar çeşitlilikle.
Sayfa 106Kitabı okudu
Bu akşam da işler yolunda görünüyor, kollarımın arasındayım ben, kendimi kollarımın arasında, büyük bir sevgiyle olmasa da bağlılıkla, evet bağlılıkla tutuyorum. Uyu şimdi, şu uzaktaki lambanın altındaki gibi, birbirine sarılmış, bu kadar çok konuşmaktan, bu kadar çok dinlemekten, bu kadar çabalamaktan ve oynamaktan yorgun düşmüş.
Sayfa 102Kitabı okudu
İnsanı eziyor... bulamayacağını bildiğin bir şeyi hababam aramak.
Sayfa 429Kitabı okudu
Öfke mayalanıyordu yavaş yavaş.
Sayfa 348Kitabı okudu
Sonra birdenbire mankineler onları dışarı atmış, onlar da kendilerini otoyollarda bulmuşlardı. İşte bu hareket değiştirdi onları. Otoyollar, yol üstündeki kamplar, açlık korkusu, açlığın kendisi değiştirdi onları. Akşam yemeği yiyemeyen çocuklar değiştirdi. O sonu gelmez taşınmalar değiştirdi. Göçebeydi onlar. Gördükleri düşmanlık değiştirdi, sonra kaynaştırdı, sonra birleştirdi onları.
Sayfa 346Kitabı okudu
Çünkü birarada bulunan iki adam asla tek başına bulunan adam kadar yalnız ve şaşkın olmaz. Derken bu ilk "biz" sözünden, daha bile tehlikeli bir başka şey doğar: "Bende biraz yiyecek var"a karşı, "Bende hiç yok." Eğer bunun sonucu, "Bizde biraz yiyecek var," olursa hareket başladı demektir. Bir yön kazanmıştır hareket.
Sayfa 186Kitabı okudu
Çünkü insanın bu evrendeki organik olsun, inorganik olsun, başka hiçbir şeye benzememesinin nedeni, yaptığı işin ötesinde gelişmesidir.
Sayfa 184Kitabı okudu
Dışarda tek başına, ne yapacağına karar vere vere yaşamak ona bir yalnızlık duygusu vermiş.
Sayfa 34Kitabı okudu
Quine'in uygun bir şekilde adlandırdığı gibi, kozmik sürgün, her şeyden önce kültürel sürgündür.
Sayfa 81
