Normaline az rastlıyoruz...
"Bu ülke tuhaf insanlarla dolu ..."
Sayfa 125 - KAPRA YAYINCILIKKitabı okudu
As I tell the story to Colborne, guilt wriggles, wormlike, in the pit of my stomach. Our relationship was a point of significant interest, but Meredith refused to testify at my trial, stubbornly insisting that she didn’t remember what everyone wanted to know. She spent a few weeks being hounded by press people, which proved to be too much attention even for her. After I was convicted she went back to the Manhattan apartment and, for a month or so, didn’t come out. (Her brother Caleb made the news before she did, when he broke a paparazzo’s jaw with his briefcase. After that, the vultures lost interest, and I thought of Caleb more fondly.)
Meredith did eventually make her way to TV—she stars now in some legal drama loosely based on the Henry VI cycle. It was popular in prison, not because of its Shakespearean source material, but because she spends a lot of time on the show lounging around in slinky nightgowns that show off her figure. She came to visit me—only once—and when the rumor that I’d had some sort of affair with her surfaced, it won me unprecedented respect among the other inmates. If pressed for details I told them only what could be found on the Internet or was obvious: that she was a natural redhead, had a small birthmark on her hip, wasn’t shy about sex. The more intimate truths I kept to myself: that our lovemaking was as sweet as it was savage; that despite her normally foul mouth the only noise she ever made in bed was to murmur “Oh God, Oliver” in my ear; that we might have even loved each other, for a minute or two.
Act 3, PrologueKitabı okuyor
Her birimiz potansiyel birer deliyiz, genç adam. Normalite bir hayaldir. Hepimiz iç dünyamızla dış fünya arasındaki sınırda ayakta durur ve tehlikeli bir şekilde dengeyi sağlamaya çalışırız. Bu çok rahatsız edici bir durumdur, dengeyi korumayı başaranlar çok azdır.
Sayfa 269 - Timaş Yayınları. 1. Badkı. Nisan 2024. Çeviri: Neşe Taluy Yüce.
“Normalite bir hayaldir.”
Sayfa 269Kitabı okudu
Hayat
Yalnızlığı normalize etmen çok önemli. Çünkü yalnızlığını bir hastalık gibi yaşadığın zaman kendini o kadar kötü hissedersin ki, ne olursa olsun, kiminle olursa olsun yalnızlıktan kurtulman gerekiyormuş gibi bir hisse kapılırsın. Bunun neticesinde de aslında sana hiç iyi gelmeyecek insanları, ilaç niyetine hayatına alırsın.
Birinin bir başkası üzerinde baskı kurmasının normalize edilmesi, ailede başlıyor.
Sanal bir yaşamı zihinlerinde normalize ettiler
Sayfa 147Kitabı okudu
Yalnızlığa normalize etmen çok önemli.
Çünkü yalnızlığını bir hastalık gibi yaşadığın zaman kendini o kadar kötü hissedersin ki, ne olursa olsun, kiminle olursa olsun yalnızlıktan kurtulman gerekiyormuş gibi hisse kapılırsın.
bunun neticesinde de aslında sana hiç iyi gelmeyecek insanları, ilaç niyetine hayatına alırsın.
Bu kadar yoğun bir şekilde diğer insanlara muhtaç hissettiğin için, acele ediyorsun ve sanki seçim yapma şansın yokmuş gibi davranıyorsun.
Halbuki yalnızlığı normalize edebilsen,, daha sakin ve sağlıklı seçimler yapman mümkün olacak.
böyle zamanlarda ilaç diye hayatına aldığın insanlar zehrin olabilir.
Sayfa 94 - destekKitabı okudu
“Birinin bir başkası üzerinde baskı kurmasının normalize edilmesi, ailede başlıyor.”
Sayfa 87 - İthakiKitabı okudu
Birinin bir başkası üzerinde baskı kurmasının normalize edilmesi, ailede başlıyor. Dünya realitesi, kanıksadığımız için, ne kadar yanlış olduğunu fark bile edemediğimiz hiyerarşiyle, zihinsel ve psikolojik istismarla dolu.
Sayfa 87