Her şey pisti, tiksinti veriyordu yalnız çamura batmaktı; suçlu bir çocuk gibiydim önünde, annesinin ayaklarına kapanmış, iki gözü iki çeşme, ağlayarak özür diliyor, bir daha yapmayacağına söz veriyor! Bütün bunlardan güçleniyor, ya korkular! "Tabi,tabii" diyor, "daha bir şey olmadı, demek daha kurtulabilir!"
Sayfa 107