Bazen uzaklaşmak gerekir, yakınlaşmak için. Bazen hatırlamak gerekir, hatırlanmak için. Bazen ağlamak gerekir açılmak için. Bazen anmak gerekir, anılmak için. Bazen susmak gerekir, duymak için.
Şikayetçisi olduğumuz kısır döngülerin faili olduğumuzu görmezden gelmeye çalışarak, içinde olmayı hiç istemediğimiz durumları kendi elimizle sürdürmeye devam ediyoruz.
Hep bir memnuniyetsizlik, hep şikayet hep yakınma...
Dilsiz dudaksız sözler söyleyeceğim sana,
bir şeyler anlatacağım bütün kulaklardan gizli,
herkesin ortasında konuşacağım
ama senden başka duyan olmayacak...