nil
nil
@nublado
ne kadar yanarsa o kadar güzel parıldar
151 reader point
Joined on November 2021
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
ne okuduğum hakkında hiçbir fikrim yok. boş muydu dolu muydu asla anlam veremedim. şayet yanlış yorumladıysam ve biri bana doğrusunu anlatırsa çok makbule geçer..
okuması kadar inceleme yazması da zor bu kitaba. ama elimden ne geliyorsa yazacağım çünkü düşüncelerim yalnızca zihnimde kalmamalı. bir yerlere yazmalıyım ki olur da bir gün unutacak olursam tekrar dönüp hatırlatabileyim kendime..
aslında içeriği ile alakalı spoiler vererek yazacaktım fakat henüz okumamış olup çok merak edenler var. bu yüzden kuş
şu yaşıma kadar çok az kitap okudum. okuduğum kitapların az olmasının yanında, beni cidden etkileyen kitapların sayısı da çok azdır. gece yarısı kütüphanesi sanırım bunlardan birisi oldu.
bazen sipariş ettiğimiz yemeği bitirmeden kalktığımız için pişman oluruz, bazen de yanlış mesleği seçtiğimiz için. bazen o insan ile zamanında yollarımızı ayırmadığımız için pişman oluruz, bazen başka bir insanla beraber olmamız gerektiğini fark edemediğimiz için. yaşam boyunca pişmanlık olarak adlandırabileceğimiz o kadar çok an biriktiririz ki, zamanla yaptığımız herhangi bir seçim dahi pişmanlık sebebiymiş gibi gelmeye başlar.
ama biz şunu unutuyoruz.. aldığımız her bir karar bizi çok farklı topraklara itiyor ve biz belki de hayatımız boyunca ismini dahi duymadığımız bir çiçek tohumunu ekmek için yola çıkıyoruz. kesinlikle sahip olmak istediğin bir çiçek sandığından daha soluk olabilir. veya kokusuz..
pişmanlık olarak adlandırdığımız her şey hayatımızı çiçeklendirecek minik tohumlardan ibaret.
nora'nın da dediği gibi: "esas sorun yaşamadığımız için pişmanlık duyduğumuz hayatlar değil. sorun pişmanlığın ta kendisi. büzüşmemize, kuruyup kalmamıza, kendimizin ve bütün insanlığın en büyük düşmanı olduğumuzu hissetmemize neden olan, pişmanlığın ta kendisi."
Reader Follow Recommendations
inceleme yazıp yazmama konusunda epey düşündüm. sonuç, buradayım.
eminim ki bu satırları okuyan herkesin yargıladığı birileri olmuştur. yaşam tarzı, düşünceleri, verdiği kararlar, zor anlarda verdiği tepkiler ve daha nicesi size "garip" geldiği için iğneleyici gözlerle bakmışsınızdır. bu kitaptaki 5 kadim dostu tanısaydınız eminim ki onlara da öyle bakardınız.
merak etmeyin, tahminen ben de yargılamaktan alıkoyamazdım kendimi..
empati gerçekten zor bir şey. ne yaşadığı, ne hissettiği hakkında zerre fikrinizin olmadığı insanın yerine kendizi koymak, üstüne üstlük onu anlayışla karşılamaya çalışmak çok daha zor. çünkü bazı durumlarda sahip olduğumuz değerlerin dışına çıkmak zoru geçtim, imkansız bir hâle bürünüyor.
tekila leyla, nostalji nalan, hollywood hümeyra, cemile, zeynep122, d/ali ve sabotaj sinan'ın hayatları tam da böyle.
ahlaki değerlerimize aykırı geldiğinden yan gözle baktığımız bu insanların ne zorluklar yaşadığından zerre haberimiz yok ve hiçbir zaman olmayacak.
umarım uçsuz bucaksız, hür denizinde mutlusundur tekila leyla..
youtu.be/_vuy-RY2s3k?si=...
açıkçası inanılmaz büyük beklentiler ile başlamıştım bu kitaba. ataerkil toplumda yaşayan bir kadın birey olarak feminizm ile alakalı romanlar okumak bana hep çekici gelmiştir. üstelik bu roman okuyucularına yalnızca kadınların olduğu ütopik bir dünya sunuyor ise..
öncelikle kadınların olduğu bu dünyada cevapsız kalan binlerce soru oluşu beni rahatsız etmedi değil. fakat sonuç olarak ütopya okuyordum, pek takılmak istemedim. fakat daha çok rahatsız olduğum ve anlamsız bulduğum bir konu vardı ki yazarın ülke hakkındaki bilgi verimlerini bölük pörçük yapmasıydı.
mesela, eğitim düzeyinden bahsederken aniden beslenme şekillerine dönüyordu. e bu da hayli yordu beni.
bir kadın olarak, erkeklere kıyasla tek farkımızın yaratılıştan gelen güç olmasını diliyorken kadınları öveyim derken göven bu kitabı ben maalesef beğenemedim..
