“Sahi neyi sevmiştik Fesleğen?
Ve nasıl sevmiştik?
En sevdiğinizi düşünün. Ömrünüzü, hayatım dediğinizi. Onsuz bir gün bile yapamam dediğinizi...
Fesleğen’im,
Rüzgar kokunu ilk kez getirdiğinde,
Aşk aralandı...
İçimin içinden bir şeydin sanki...
Usanmadım yolunda...
Ne varsa aşka...
Hep aşka adadım!”