Bir azm, eğer iman dolu bir kalbe girerse
İnsan da, o imandaki son sırra ererse
En azgın ölümler ona zincir vuramazlar
Volkan gibi coşkun akıyor durduramazlar
ALLAH DÂVASINA BAĞLILIK
Ebu Talib, mukaddes yeğenini çağırttı. Karşı karşıyalar:
- Kendine ve ailene müthiş bir belâ getirmemen için sana bir ricada bulunacağım.
O, içinde kâinat dolu mâna, susuyor. Ebu Talib:
- Senden rica ederim; bana kaldırabileceğimden ziyade yük yükleme!
O, susuyor.
- Kureyş büyükleri, neşrettiğin dinden vazgeçmiyecek olursan, aramızda kanlı bir boğuşma çıkacağını haber verdiler. Bu dâvadan vazgeç!
O zaman, Alemlerin, yalnız o gelecek diye yaratıldığı - İnsan ve Ufuk - Peygamber», hayâl edilmez bir «Gâye vakar, tevekkül, heybet ve irade tavriyle buyurdular:
«- Sağ elime güneşi, sol elime kameri verseler de bu dâvadan vazgeçmemi teklif etseler, ben de öleceğimi bilsem yine vazgeçmem!».
Ve İnsanlığın Tâcı, harikulâde gözleri yaş içinde; artık kendini bırakmak zorunda görünür gibi olan amcasının huzurundan çıktılar.
Kalbiyle, Müslümanlığın ana şartı olan aşk ve ihlâsı en zengin çapta taşıyan, fakat bir türlü imâna varmayan asîl amca, Allah Resûlünün arkasından koştu. O'nu durdurdu, kendisine çevirdi ve haykırdı:
- Haydi git, dilediğin gibi dinini neşret! Allah üzerine söz veriyorum ki, ben seni hiçbir zor karşısında yalnız ve müdafaasız bırakmayacağım!
Sayfa 191Kitabı okudu
Sen; cihanın en büyük Sultanı, senin en küçük hizmetçinin ayağındaki toza denk olamayan Sonsuzluk Başbuğu, sen; söyleyen sensin:
«- Ben Karait'de Mekkelilerin keçilerini güdüyordum.»
Yine sen: «- Allah, koyun gütmemiş hiçbir peygamber yaratmadı.»
Ve ümmetinden her ferdi çobana benzeten ve her ferdi sürüsünden mesul tutan sen... Topyekûn insanlığın çobanı, sen...
Sayfa 95Kitabı okudu
Tasavvuf sadece insanın diğer halk ile muamelelerini düzenleyen bir disiplin değildir. O, insanın iç dünyasının düzgün bir şekilde inşasını hedefler. Fakat incitmek ve incinmek misallerinde olduğu gibi, iç dünyanın kıvamını öğrenmenin en kolay yolu, dış dünyaya verdiği tepkileri, sinyalleri ölçmektir.
Mevlânâ Hazretleri anlatır ki:
Meczup tipli
Peygamber amcası Ebu Leheb, yeğeninin dünyaya gelişinde gösterdiği sevince rağmen, O'nun dâvasına en büyük düşman kesilecek, dipsiz küfür ummanı içinde kaynayıp gidecek ve ölümünden sonra bir gün mü'minlerin gözüne rüyada görünüp:
- Ah, diyecektir; Cehennemdeyim. Cehennemdeyim ve âzab içindeyim. Ancak Pazartesi günleri âzabım hafifliyor. O zaman parmaklarımı emiyorum ve uçlarından çıkan suyu içi yorum. Zira Pazartesi günü, Allah Resûlünün doğduğunu haber veren câriyeyi azâd etmiştim. Bu hareketimin yüzü suyu hürmetine Pazartesileri hafifliyorum.
Sayfa 72