Ama sinik bir alaydan farklı olarak, burada cılız da olsa bir inanç varlığını sürdürür. Yanlış sonuna kadar götürüldüğünde; cümlenin kendisini, alay edenin kendisini de yanlışladığında, belki o zaman başka bir doğruya yer açılacaktır.
Geçip giden zaman genellikle erkek, geçmişte kadındır Tanpınar'da. Erkek unutkan; kadın biriken, biriktiren, "velüt" ve "yekpare" zaman.
Dinleyici hikâyeyi dinlerken kendini ne kadar unutursa, dinledikleri hafızasına o kadar yer eder.
Sanatı, maziyi açacak bir anahtar olarak gördü; gerçekleştirdiği ise, geçmiş kaybını, sanatı besleyen bir kaynağa dönüştürmekti.
Sayfa 13
Yüzümüzü geçmişe dönmek, onun yüzünün bize dönmesi anlamına gelmeyebilir.
Sayfa 13