240 syf.
9/10 puan verdi
1928 de Avrupa’da öğrenim görmek için Fransa’ya gider ve 1934’te İstanbul’a döner.
.
İbrahim Tenekeci’den okuduğuma göre ; Nurettin Topçu, çalışma odasının duvarına üç kişinin resmini asmıştır:
-Mehmet Akif Ersoy, milli şairimiz.
-Hüseyin Avni Ulaş, E.S. Gürkan’dan okumuştum kendisini ilk kez Cumhuriyet’in 100 İsmi kitabında. Müdafaa-i Hukuk
MEB’in üzerine dikkate değer kafa yorulmuş, eğitim politikalarının, okulların, öğretmenlerin, toplumun, ahlak kavramının ve birçok konunun incelendiği son derece önemli ve güçlü bir eser.
Kitapta olan ve beni gerçekten duygulandıran bir meseleyi sizlerle paylaşacağım " Yavuz Sultan Selim'in sırf vatan sevdasıyla henüz kanlanan kılıcı elinde kurumadan, İbni Kemal'in atının ayağından kendi üzerine sıçrayan çamuru şeref bilerek, hürmetle onu çıkarıp da kaftancı başıya verirken; " Bunu tabutuma örtünüz. Zira ulemanın atının ayağından sıçrayan çamur dahi bizim için şereftir" deyişi dünya tarihinde görülmemiş ve belki de görülmeyecek bir ilim ve ahlâk harikası sayılmaz mı?"
Eserde Kısacası; eğitimin önemi olağan bir düzeyde incelenmiş ve bize gayet güzel bir üslupla aktarılmış. Elli sene öncesinin zihniyetini anlattığı kitabındaki eğitim zayiatına baktığımızda aynı sorunların günümüzde de maalesef olduğunu görmekteyiz. Sorun aynı sorunsa cevabın da aynı cevap olması gayet muhtemeldir. Eğitim bir milletin, devletin en önemli ve vazgeçilmez yegane sermayesidir. Bu sayede milletler yükselir muasır medeniyetler seviyesine gelir.
Talebe, hakikatler peşinde koşmayı meslek edinen insandır, gayesi manevi olgunlaşma olan bir mesleğin insanıdır, mekteplerin diploma müşterisi ve istikbalin mevki dilencisi değildir…
Her öğretmenin ve öğrencinin hatta her gencin okuması ve kendine yön vermesi gereken bir kitap. Kitapta; okulun ne olduğu, eğitimin ve öğretimin ne olduğu mükemmel bir şekilde anlatılıyor. Daha sonra eğitimin ve öğretemin aksayan yönlerini belirleyip çözümler üretiyor...
134 syf.
10/10 puan verdi
Sevdiği değerli şahsiyetlere haklarını teslim etmiş. Öyle naif cümlelerle övmüş ki hayatında iz bırakan bu isimleri. Pek çok özel isimle yaşadıkları, anıları keyifli bir deneme çıkarmış ortaya. Ülkü Tamer, Sezai Karakoç, Murat Menteş, İsmet Özel, Hüsrev Hatemi,
Haydar Ergülen, Nurettin Topçu, Yunus Emre..
Aklımda kalanlar.
Görüşlerine değer verdiğim bir kalemden böyle samimi satırlar okumak bana iyi geldi.
.
Nurettin Topçu, çalışma odasının duvarına üç kişinin resmini asmıştır:
-Mehmet Akif Ersoy, milli şairimiz.
-Hüseyin Avni Ulaş, Müdafaa-i Hukuk hareketinde yer alıp her fırsatta Atatürk’ü ve çalışmalarını, çıkarılan kanunları eleştiren muhalif milletvekili. Topçu’nun da eski kayınpederi.
-Adolf Hitler, Yahudi düşmanı.
.
Bu hatıra niteliğindeki bilgiyi de ilk kez bu eserde okudum. Düşülür peşine..
Ruhumuzu kavuran isyân sözcüğünün felsefî, bireysel ve toplumsal plândaki yansımalarına değinmekle kalmıyor; konuyla alâkalı olarak, filozofların ya da fikir adamlarının görüşlerine de yer veriyor...
Ayşe Hümeyra Ökten Üzerinden Babası ve Devri Üzerine...
Hatıralar tanıdığımız zatları daha iyi tanımamızı sağlayan bir tür. Biliyorsunuz ben de bu türe biraz düşkünüm. Toprağın altındaki tanıdıkları artırma faaliyeti de denebilir. Toprağın üstündekilerden beklenen verim elde edilmeyince bu alana yöneldik diyerek ofansif bir mizah da yapalım..
Neyse, bir konumuza başlayalım.
Ayşe Hümeyra Ökten
İlk sayfadan son sayfaya kadar her kelimesinin altı çizilecek kadar kıymetli bir kitap keyifle okunacak ,çok da feyz alınacak kıymetli kelimelerle dolu tekrar tekrar okunması gereken harika bir eser…
