Ah Kadın..
Ah kadın, sen Lokman’ı tanır mıydın
Gülüşü Dicle gibi harelenen Lokman’ı
Mem u Zin’i ezbere okurdu; boynundaki
Kement soldurdu mu o gülistan gülüşü,
İmlâyı boşver hayat sığmıyor ona
Melayê Ciziri’nin Divân’ı yanıyor Kasrik’te
Yanık kokuyor şehir, şehir kan kokuyor
Ah kadın, Cizre miydi adın Şırnak mı
Nusaybin de olabilir hadi sen söyle
Mem Ararat
Bu uzun yol götürür Nusaybin'e
Bir tas duru su içtim içten yürekten
Allah biliyor ki bu bulutlar üstümüze ağlayacaklar
Keşke kanatlarım olsaydı da gidebilseydim
Ellerimi uzatabilseydim güneşe kadar
Ne edeyim, kan bulaşmış gülün yaprağına
Ew rêça ku dirêj dibe li Nisêbînê
Tasek ava sipî vexwar ji dil û can
Xwedê zane ev ewr ew ê bi ser me de bigirî
Xwezî basikê min heba û biçûma
Min deste xwe dirêj kira heta tavê
Çi bikim xwîn gihiştiye pelê gulê.
Bir anne ve baba için evladını yangın yerine göndermek kolay değildi. Şu an Silopi, Cizre, Şırnak, Nusaybin ve Yüksekova'da görev yapan silah arkadaşlarımın ailelerinin ne durumda olduğunu tahmin edersiniz. Anne, baba, kardeş, eş ve çocukların uykusuz geceler geçirdiklerini, gülmeyi unuttuklarını, yediğinden ve içtiğinden tat alamadıklarını biliyordum. Kulakları telefon sesinde, gözleri haber programlarındaydı. Bu duyguları da evinde asker, polis ve köy koruyucusu olanlar anlardı.
Sayfa 161Kitabı okudu
...
yavrum
hasan hüseyin
övünmeyi şişinmeyi biryana bırak
neyini tattın oğlum
neresine dokundun şu ellerinle
tamam oldu mu ağzın
burnun tamam oldu mu
tamam mı kulakların
doydu mu biryerlerin
yavrum
hasan hüseyin
öptün mü güzel oğlum, güzel güzel kızları ağızlarından
okşadın mı has bahçede harika memelerini
içtin mi içkilerin heyheylisini
yıldızları topladığın oldu mu geceleri
gemilere bindin mi oğlum hasan hüseyin
uçaklara bindin mi
füzelere bindin mi
nusaybin'i geçtin mi oğlum hasan hüseyin
övünmeyi şişinmeyi biryana bırak
kaç kundura kaç gömlek
kaç ekmek kaç sigara
bir çubuk sazan balığı ölü çaylardan
ve bir deli dilenci öğle ezanlarında
...
Sayfa 130 - DURAKTAKİ IŞIKKitabı okudu
Ali'nin anlattığına göre; Mardin'in Suriye sınırındaki ilçesi Nusaybin'in Gırnavaz Tepesi'nde yaşayan cinlerden bir grup, Arabistan'a gider ve Peygamber Muhammed'den Kur'an dinleyerek Müslüman olur. Peygamber Muhammed, onların yaşadığı toprakların bereketli olması için dua eder. Arapça duada "çift nasip" anlamına kullandığı Nasibeyn kelimesi, zaman içinde Nusaybin'e dönüşür. Tanrı katında kabul edilen peygamber duasından sonra, antik dönemde adı Nisibis olan Nusaybin ve çevresinde, çiftçiler her yıl çift mahsul alır, hayvanlar çift yavrular, hatta kadınlar ikiz doğurur olmuş.
Sayfa 55Kitabı yarım bıraktı
“Eee, Reisim, Cumhuriyet Türkiyesi'nde vatanın her karış toprağı bizim doğup büyüdüğümüz yerdir. Vatanın her köşesi baba ocağımızdır." Oradakiler, Kaymakam'ın bir ara Nusaybin'e tayini haberi çıkınca başkenti boylayıp işini düzelttiğini bilmemezliğe gelirlerdi.
