Özünlə aparmısan,
Günlərimin rəngini.
Kədər mənə bənzəyir,
Qəm kövrəlir sən kimi.
İndi başa düşmüşəm,
Sənsiz hər şeyim hədər;
Səndən sonra heç kəsi,
Sevmədim sənin qədər.
Mən səni unuda bilmirəm axı
Mən səni unuda bilmirəm, axı
Unutsam nələri unudam gərək
Göylərə baxmışıq aylı gecədə
Unutsam, göyləri unudam gərək!
Dənizi unudum, ya dalğaları?
Xatirən yadımdan çıxaydı barı
Payızda xəzanı, qışdasa qarı
Baharda gülləri unudam gərək!
De, necə unudum mən səni, necə?
Sevgi durna deyil payızda köçə
Yuxuma gəlirsən mənim hər gecə...
Ayları, illəri unudam gərək!
Sənin xəyalındır həsrətlə baxan
Adındır hər saat qarşıma çıxan
Qarışıb şəklinə gözümdən axan
Yağışı, selləri unudam gərək!
Sinəmdə peşiman ürəyim qaldı,
Uçdun əllərimdə lələyin qaldı...
Nələri itirib, bax nəyim qaldı
Nələri, nələri unudam gərək!
Nüsrət Kəsəmənli.
Hansı məhəbbətdən danışırıq biz?!
Təbəssümlər saxta, söz qiymətlidir,
Yalanı yalanla alqışlayırlar.
Çoxları könüldən səxavətlidir,
Hər qıza bir könül bağışlayırlar...
Elə məhəbbətdən yazırıq, ancaq
Elə sətirlərdə alışırıq biz.
Məhəbbət olubdur oyun-oyuncaq;
Hansı məhəbbətdən danışırıq biz!
Hamısı Sevgidəndir,
Nüsrət Kəsəmənli
Mən səni unuda bilmirəm, axı
Unutsam nələri unudam gərək
Sənin xəyalındır həsrətlə baxan
Adındır hər saat qarşıma çıxan
Qarışıb şəklinə gözümdən axan
Yağışı, selləri unudam gərək!
Mən səni unuda bilmirəm, axı...
Nüsrət Kəsəmənli